Babaanne. Ailenin en sevinen ve sayılan simasıdır. Ben çok şanslıyım, hem babaannem hem ana annem hayata. Çocukluğumun bir kısmı babaannemin yanında geçti. O zamanların çok azını hatırlıyor olsam da aklıma geldikçe gülümsemekten kendimi alamıyorum. Yazları yaylada geçirirdik. Sabahları Dedem inekleri otlaması için buzağılardan ayırır ve farklı tarafa götürürdü. Bizde babaannemle buzağıları götürürdük. Babaannem önde bense arkada oyalana oyalana onu takip ederdim. Her zaman buzağıları bıraktığımız yerde çeşme vardı. Buzağıları oraya bırakır, yüzümü yıkar yıkar ve geri dönerdik. 4 - 5 yaşlarındaki çocuğun oynamaktan başka ne işi olabilirdi ki. ))
Babaannemin okuma yazması yoktu ama iki oğul beş kız yetiştirdi okuttu, evlendirdi ve şu anda 30 dan fazla torunun sevgili babaannesi. Gel gör ki yaşlılık hastalığı da beraberinde getiriyormuş. Bir kaç gün önce ambulansla hastaneye götürdüler ve yoğun bakıma aldılar. Durumu ağır doktorlar her şeye hazırlıklı olmamızı söylemişler. Eğer benim gibi yurt dışında yaşıyorsanız elinizden bir tek dua etmek geliyor. Sizden de dualarınızı rica ederim.