🗣สวัสดี มิตรสหายชาวsteemit ทุกคนครับ ขอร่วมกิจกรรม Friendship contest เพื่อระลึกถึงมิตรภาพของเพื่อนเก่ากันอีกสักโพสต์นะครับ
ว่ากันตามความจริงเลยนะครับ ตอนแรกนึกไม่ออกเลยว่าจะเขียนเรื่องมิตรภาพตามหัวข้อดีอย่างไร เลยไปเปิดค้นดูภาพเก่าๆ ก็ไปเจอ เข้ากับภาพเก่าภาพนี้ และมีภาพเดียว เลยคิดว่าจะลองเอาเรื่องพวกนี้มาเล่าให้ฟังกันดีกว่า
ภาพนี้ถ่ายที่ชายหาดอ่าวเล็กๆแห่งหนึ่ง ซึ่งไม่ได้มีคนรู้จักมากนักบน เกาะเสม็ด เป็นภาพของคนเขียนและเพื่อนเก่าแก่อีก 3 คน แต่ในภาพจะมีแค่ 3 คน เนื่องจากสมัยนั้นมีแต่กล้องฟิล์มเล็กๆ ซึ่งไม่สามารถตั้งกล้องถ่ายภาพหมู่ได้
🏝ที่เขาว่ากันว่า สมัยเรียนเราจะมีเวลามากมาย ที่จะไปเที่ยวตามที่โน่นที่นี่ แต่เราจะไม่มีเงินไปเที่ยวบ่อยนัก พอเราทำงานแล้ว พอมีเงินไปเที่ยวได้ แต่ไม่มีเวลาไปเที่ยว เป็นเรื่องจริงแท้แน่นอน
เป็นวัยรุ่นนักศึกษาเรียนมหาวิทยาลัยเปิด พวกเราจึงมีเวลากันแบบเหลือเฟือ ที่ไปเที่ยวกันครั้งนี้ได้ เพราะมิตรภาพของเพื่อนคนนึง ที่พอจะมีทุนทรัพย์ ช่วยสนับสนุนเพื่อนคนอื่นๆที่เหลือ ซึ่งตกที่นั่งเดียวกันทั้งสามคนคือไม่ค่อยจะมีเงิน ตามสภาพของนักศึกษามหาวิทยาลัยที่เงินก็จะหมดเอาช่วงต้นเดือน
🏖เราใช้ชีวิตอยู่ริมหาดนอนเต้นท์ และนอนที่พักบังกะโลถูกๆ ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันนานมาก นอนเมากันทั้งวัน เมาหลายอย่าง เหมือนพวกฝรั่งที่เข้ามาเที่ยวแบบทิ้งตัวในสมัยก่อน ที่คนบนเกาะจะมีน้อยมากๆ ไม่มีอะไรให้กังวล หิวก็กิน นึกอยากจะนอนก็นอน นึกอยากจะเล่นน้ำทะเลก็เล่น
มีเกมหนึ่งที่เราชอบเล่นกันมากก็คือเกมชนช้าง คือ แบกเพื่อนขึ้นหลังแล้ววิ่งชนกัน ใครเมามากเสียหลักก็ล้มลงไปในน้ำ สนุกมากๆ
งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา กลับมาจากเสม็ดครั้งนั้นแล้วก็ไม่ได้ไปเที่ยวแบบนี้อีกเลย มาถึงวันนี้ ไม่มีโอกาสที่จะได้มานั่งคุยเล่นกันแบบเดิมอีกแล้ว แยกย้ายกันไปตามทางของตัวเองกรุงเทพ 1 อุทัยธานี 1 ออสเตรเลีย 1 บนฟ้าอีก 1 ยังนึกถึงน้ำใจและมิตรภาพของเพื่อนอยู่เสมอมา ไม่เคยลืม
🤘ขอบคุณพื้นที่ชุมชนนี้ และมิตรสหายที่เข้ามาติดตาม อ่านเรื่องที่ผมมารำพึงรำพันให้ฟัง ด้วยความคิดถึงเพื่อน (เดากันถูกมั้ยครับว่าคนเขียนคือคนไหน^^)
พบกันใหม่ในโพสต์หน้า ตอนนี้ขอลาไปก่อนในช่วงที่บอลเยอรมันแพ้เกาหลีใต้ และบราซิลยังยิงไม่ได้ 555
นิทราราตรีสวัสดิ์นะครับ🙏🙏