သင္သိပါသလား သင့္ကိုအခ်စ္ဆံုးက သင့္ရဲ႔မိသားစုဆိုတာ။သင့္မိသားစုေလာက္ ဘယ္သူမွသင့္ကို မခ်စ္ႏိုင္ပါဘူး။ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ သင္က သူတို႔ရဲ႔ မိသားစုဝင္မဟုတ္လို႔ပါပဲ။အေရးျကီးကိစၥတစ္ခု(သို႔မဟုတ္)အေရးႀကီး ျပသနာတစ္စံုတစ္ခုေပၚလာရင္ သင့္မိသားစုကသာ ဝိုင္းဝန္းေျဖ႐ွင္းေပးၾကၿပီး၊ အျခားသူေတြကေတာ့ သင့္ကိုကူညီဖို႔ေနသာသာ ၊ေ႐ွာင္ဖယ္ဖို႔ပဲ လုပ္ေဆာင္ပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမဲ့ သင့္မိသားစုကေတာ့ သင့္ကိုေ႐ွာင္ဖယ္မွာမဟုတ္သလို၊အျမဲလိုလို သင့္အေပၚခြင့္လြတ္ေမတၱာထား ကူညီပါလိမ့္မယ္။ငယ္ငယ္က အေမေျပာျပတဲ့ က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကိုေျပာရမယ္ဆိုရင္.........တစ္ခါကေပါ့။ရြာတစ္ရြာမွာ ညီအကိုႏွေယာက္႐ွိခဲ့ပါတယ္။အကိုက ညီကိုအရမ္းခ်စ္သေလာက္ ညီကေတာ့ အကိုကိုလံုးဝမခ်စ္သလို ၊သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ာေတြနဲ႔ ပဲ အျပင္ထြက္ အရက္ေသာက္ေပ်ာ္ပါးတာေပါ့။သူအကိုက ဆံုးမေပမဲ႔နားမေထာင္ ၊နားမဝင္သလို ဂ႐ုလဲမစိုက္ပါဘူး။ဒါေပမဲ႔သူက အမဲလိုက္တဲ့အခါမွာ ကြၽမ္းက်င္တဲ့ မုဆိုးတစ္ေယာက္ပါ။ဒါေပမဲ့ သူအမဲလိုက္လို႔ ရလာတဲ႔ သားေကာင္(ေတာဝက္၊သမင္၊ဒရယ္၊ေတာဆိတ္)ေတြကိုလည္း သူအကိုမိသားစုဆီကို ဘယ္ေတာ့မွ သြားမေပးသလို႔၊သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ပဲေသာက္စားေပ်ာ္ပါးပစ္ခဲ့ပါတယ္။သူ႔အကိုကေတာ့ သူ႔ညီမေပးေပမဲ့လည္း သူ႔ညီအေပၚစိတ္မဆိုးပါဘူး။ပတ္ဝန္းက်င္ေျပာၾကတယ္..."မင္းညီညကေတာဝက္ရလာတယ္ဆို၊မင္းကို တစ္ပိသာေလာက္လာမေပးဘူးလား"ေျပာၾကေပမဲ့ သူ႔အကိုေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာသလို စိတ္ဆိုးျခင္းလဲမ႐ွိခဲ့ပါဘူး။ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔သူ႔ညီဟာ သူရထားတဲ့ သားေကာင္ကို သြားေရာင္းၿပီးျပန္အလာ လမ္းမွာ အဖိုးအိုတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔ပါေရာ။ထိုအခါ အဖိုးအိုက သူကိုေခၚၿပီး" မင္းကမင္းအကို နဲ႔အဆင္မေျပဖူးဆို၊သူေျပာစကားေတြလည္းနားမေထာင္ဘူး၊မင္းအကိုက ခ်စ္သေလာက္မင္းက သူ႔ကိုျပန္မခ်စ္ဘူး၊ၿပီးေတာ့ မင္းအျမဲတန္း မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပဲေပ်ာ္ပါးေသာက္စားတယ္၊အမဲလိုက္လို႔ သားရဲေတြရလာရင္လဲ မင္းအကို ကိုအမ်ားႀကီးမေပးႏိုင္ရင္ေတာင္ တစ္ပိသာေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ မင္းေပးႏိုင္ပါတယ္ခုေတာ႔အဲ့ေလာက္ေတာင္မင္းက မေပးသလို အကုန္ေပ်ာ္ပါးေသာက္စားပစ္တယ္။မင္းမိသားစုမွာ ဆိုလို႔မင္းအကိုတစ္ေယာက္ပဲ႐ွိတာ မင္းသူ႔ကိုမခ်စ္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုသြားခ်စ္မလဲ။မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကိုလားအဲ႔လိုဆိုရင္ မင္းမွားလိမ့္မယ္။မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြက မင္းမွာေငြ႐ွိိလို႔မင္းကိုေပါင္းေနတာ၊မင္းဒုကၡေရာက္တဲ့အခါ သူတို႔က မင္းကိုကူညီမွာ မဟုတ္ဘူး။မင္းမယံုရင္ ငါေပးတဲ႔နည္းနဲ႔ စမ္းတက္ၾကည့္"လို႔ အဖိုးအိုက အၾကံေပးၿပီးထြက္ခြာသြားေလသည္။
တစ္ေန႔တြင္ သူသည္ အဖိုးအိုအၾကံေပးတဲ႔ နည္းအတိုင္းသူ႔သူငယ္ခ်င္းသူ႔ကိုခ်စ္မခ်စ္သိေအာင္ေဆာင္ရြက္မယ္လို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလတယ္။ေနာက္ေန႔တြင္ သူသည္ေတာထဲသို႔ အမဲလိုက္ထြက္ေလသည္။အမဲလိုက္ေတာ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ခုနအတြင္း သမင္တစ္ေကာင္ကို ပစ္ႏိုင္ခဲ့ေလတယ္။ထိုအခါ သူသည္ သမင္ကိုေတာငေပ်ာရြက္ေတြနဲေသခ်ာဖုံးထားျပီးရြာသို႔ ျပန္ခဲ့ေလသည္။ရြာေရာက္ေသာ အခါသူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႔ အိမ္ကိုသြားေလသည္။သူ႔သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေရာက္ေသာအခါ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက"အမဲလိုက္ျပန္လာၿပီးလား၊ဒီေန႔သာေကာင္းမရလာဘူးလား"လို႔ေမးေလတယ္။ထိုအခါ သူဝမ္းနည္းစိတ္ပ်က္ေသာေလသံျဖင့္"မဟုတ္ဘူးသူငယ္ခ်င္း၊ ဒီေန႔ငါေတာထဲအမဲလိုက္ထြက္တာ မထင္မွတ္ပဲ လူတစ္ေယာက္ကို သားေကာင္အထင္နဲ႔ မွားပစ္မိတာ ခုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မသိဘူး၊အဲ့တာမင္းအကူအညီလာေတာင္းတာ၊ကူညီေပးႏိုင္မလား "လို႔ေျပာတယ္။ထို႔အခါ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက "ဟာ၊မင္းကိစၥက ငါမကူညီေပးႏိုင္ဘူး ၊ငါပါ ပက္သက္ေနအံုးမယ္၊ငါအိမ္က အခုထြတ္သြား"ဆိုၿပီး နင္ထုပ္ေလသည္။ထိုအခါ သူသည္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ေနာက္တစ္အိမ္ကိုထက္သြားေလသည္။ေရာက္ေသာအခါအရင္အတိုင္း သူ႔ေျပာခဲ့သလိုေျပေလတယ္။ထိုအခါ အဲ့တစ္ေယာက္လည္း မကူညီေပးႏိုင္ဟုေျပာၿပီး နင္ထုပ္ေလသည္။ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကို လိုက္ေျပာေသာ္လည္း မကူညီတဲ့ အျပင္ နင္ထုပ္ခံရေလသည္။ထိုအခါ သူသည္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ စိတ္ေနသေဘာထားကို သိ႐ွိသြားေလသည္။ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္သူ႔အကို၏ စိတ္ထားကို သိခ်င္ေသာေၾကာင့္ သူအကိုဆီသို႔ သြားေလသည္။သူ႔အကိုအိမ္သို႔ေရာက္သြားေသာအခါ သူ႔အကိုက မလာစဖူးလာတဲ႔ ညီကိုၾကည့္ၿပီးေမးေလတယ္။သူညီက စိတ္ပ်က္စြာျဖင့္"ေတာထဲသို႔ အမဲလိုက္သြားရင္း မထင္မွတ္ပဲ လူတစ္ေယာက္ကို သားေကာင္အထင္နဲ႔ မွားပစ္မိခဲ့ေၾကာင္း၊ခုအေလာင္းကို ဖံုးထားေၾကာင္း"ေျပာျပေလသည္။ထိုအခါ သူ႔အကိုက ထိုင္ရာမွ ခ်က္ခ်င္းထာကာေပါက္တူးနဲေဂၚျပားကို ယူၿပီးသူ႔ကိုေခၚၿပီး ရြာထဲမွ ထြက္ခြာသြားၾကေလတယ္။ေတာထဲသို႔ေရာက္ေသာအခါ သူ႔ညီေျပာျပတဲ႔အတိုင္း ဖံုးထားတဲ့ အေလာင္းတစ္ခုကိုေတြ႔ေလတယ္။ထိုအခါ သူ႔အကို ကအေလာင္းကို ဖံုးထားတဲ့ ငေပ်ာရြက္ေတြကိုခြာလိုက္တဲ့ အခါ သူထင္သလို လူေသအေလာင္း မဟုတ္ပဲ၊ သမင္ေသအေလာင္းျဖစ္ေနေလတယ္။ ထိုအခါ သူညီက သူ႔ အကိုကိုဖက္ၿပီးငိုေလတယ္။"အကိုေရ..ညီေလးမွားပါတယ္၊အကိုစကားေတြကို မနားေထာင္သလို၊ အကိုကိုဘယ္ေတာ့မွ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့လို႔ ညီေလးေတာင္းပန္ပါတယ္၊တကယ္ေတာ့ ကိုယ္မိသားစု ညီအကိုထက္ ဘယ္သူ႔မွ ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ႏိုင္ဘူး၊မကူညီႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိသြားပါၿပီး"ဟုေတာင္းပန္႐ွာေလတယ္။ထိုအခါ သူ႔အကို ကသူ႔ညီအျမင္မွန္ရမွုကိုအလြန္ဝမ္းေျမာက္ေၾကာင္း၊ညီေလးအေပၚ ဘယ္ေတာ့မွစိတ္မဆိုးခဲ႔ေၾကာင္း၊အျမဲတန္းခြင့္လြတ္ေၾကာင္းေျပာၿပီး ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ သမင္ေသကိုထမ္းၿပီး ရြာထဲသို႔ ျပန္သြားေလတယ္။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့သည္ေလာက္ပါပဲ။ငယ္ငယ္ကေမာင္ႏွွေတြ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္မတည့္ၾကရင္ အေမကဆံုးမၿပီး သည္ပံုျပင္ေလးကိုေျပာျပေလတယ္။ထိုေျကာင့္ ဒီပံုျပင္ေလးအတိုင္း နင္တို႔ ဒုကၡေရာက္ရင္ ဘယ္သူမွ မကူညီေပးႏိုင္ၾကဘူး၊ နင္တို႔ေမာင္ႏွမေတြပဲအခ်င္းခ်င္းျပန္ကူညီျကရမွာ၊ တာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနၾက လို႔ အျမဲဆံုးမေလသည္။
ဤပံုျပင္ေလးကို ဖက္ျခင္းျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ ဒုကၡေရာက္ရင္ မည္သူမွ ကိုယ္ကို မကူညီေပမဲ့ သင့္မိသားစုကေတာ့သင့္အေပၚ အျမဲကူညီေနျခင္းပါပဲ။ဒါေၾကာင့္ သင့္မိသားစုေပၚ မခ်စ္ျခင္း၊ညီအကိုေမာင္ႏွမ အေပၚ မႏွစ္မ်ိဳျခင္း၊မႏွာလိုမွဳေတြမထား႐ွိသင့္ပဲ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနၾကစို႔။ 