လ တို့ရဲ႕ တန္ေဆာင္မုန္း လည္ျပန္လို့ တစ္နွစ္
တစ္ေခါက္ တဖန္ ေရာက္ျပန္ေလေသာ္လည္း
အရင္လို မေပ်ာ္တတ္ ေတာ့ မေပ်ာ္ရေတာ့ေပ
ငယ္ငယ္က ဘဝမ်ားကို တစြန္းတစ ျဖင့္သတိရ
အတိတ္က အတိတ္ ပါဘဲေလ ကိုယ့္အတြက္ မဟုတ္
စတုဒီသာမ်ားလည္း ေပါမ်ားပါ့ လူေတာမတိုးေလေတာ့
မဝင့္မရဲ သာ ေဘးကၾကည္နူးမိ ကိုယ့္ဘဝနဲ႕ ေတာ့မဆိုင္
သူမ်ားေတြေတာ့ ေပ်ာ္ေနၾကေလရဲ႕ ငါ့ရဲ႕ တန္ေဆာင္ေန့
အလုပ္ေတြ နဲ႕ ဘဲ အခ်ိန္ ကုန္ခဲ႕ရ ပင္ပန္းေနပီ သို့ေသာ္
အခ်ိန္ေတြကို တန္ဖိုး ထားရမယ္ အခ်ိန္ေတြ ရည္ရြယ္ခ်က္
တစ္ခုပီးေျမာက္ဖို့ အခ်ိန္တိုင္း အလုပ္လုပ္ ရမယ္ ေန့ ည
မေရြးနိုင္ေတာ့တဲ႕ ဘဝ အတိတ္ ဝဋ္ေၾကြးတို့ရယ္
ကုန္ပါေတာ့ ငါ့ရဲ႕ စိတ္ နဲ႕ ခႏၶာလည္း ပင္ပန္းေနပီ
Author->@eain
22/11/18
6:54Pm