အထင္ကရ စစ္ကုိ ေက်းဇူးတင္သြားမိသည္ စစ္ကသူဘဝတြင္မရွိမျဖစ္လုိအပ္တ့ဲ.သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ပင္ ငါမင္းက္ိုေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္ကြာ စစ္ျပံဳးျပီးအထင္ ပခုံးကုိလက္သီးနဲ႕ထိုးပစ္လုိက္သည္။ဒါေတြေျပာစရာမလုိပါဘူး အထင္ရာ မင္းန့ဲငါကညီအစ္ကုိ သူငယ္ခ်င္း ပါ မင္းေဖေဖက ငါ့အေဖပဲလုိ့ငါခံယူထားတာ ဒါေတြအားလုံးက ငါ့တာဝန္ အထင္ကရ ေခါင္းျငိမ့္ျပလုိက္သည္။
လာေလ အခ်ိန္ရလား ဟင့္အင္း ငါမေနေတာ့ဘူး အထင္ ျပန္ေတာ့မွာ မင္း မိုးကုတ္ကုိလာခ့ဲဦး လာခ့ဲမယ္ စစ္ အထင္ကရကုိႏႈတ္ဆက္ျပီး ုျပန္လာခ့ဲသည္ စစ္ထြက္သြားျပီးသည္ႏွင့္ ကဒ္ေလးကုိဖြင့္ျကည့္လုိက္မိသည္။ဦးထင္ေက်ာ္အခန္းသုိ့ သံသာခ်ိ ဳေရာက္လာခ့ဲသည္။ ဟန္ေဆာင္ျပီးသားလုပ္သူကုိေထာင္ထဲထည့္လုိက္တယ္ ဦးထင္ေက်ာ္မ်က္လုံးျပဴးျကီးေတြႏွင့္ ျကည့္ေနမိသည္ သံသာကအ့ဲေလာက္မႏံုဘူးေနာ္ ရွင္န့ဲက်ြန္မအေပးအယူတစ္ခုလုပ္ရေအာင္ က်ြန္မကုိ ဒီအိမ္မွာ ရွင့္ေခ်ြးမအေနန့ဲ ဆက္ေနခြင့္ေပး ရွင့္ကိစၥကုိဖုံးကြယ္ေပးထားမယ္ ဘာလဲ ရွင္ကျငင္းေနတာလား ေကာင္းျပီေလ သံသာလက္ခုပ္သုံးခ်က္ေလာက္တီးလုိက္သည္။
ထိုစဥ္အတြင္းခန္းမွ လူသုံးေယာက္ ထြက္လာသည္ သူ့ကုိငါမျမင္ခ်င္ဘူး သံသာေျပာျပီးသည္ႏွင့္ထိုလူသုံးေယာက္ ဦးထင္ေက်ာ္ကုိဝိုင္းခ် ဳပ္လုိက္သည္။ ဦးထင္ေက်ာ္ ဘယ္လုိရုန္းရုန္းမရေပ။ ဦးထင္ေက်ာ္ကုိ ကားထဲသုိ့ထည့္လုိက္သည္ ကားကုိသံသာခ်ိ ဳ ေမာင္းထြက္သြားသည္။ အထင္ကရ ေခါင္းရႈပ္သြားသည္ ေဖေဖကကားထဲပါသြားျပီးဘယ္ကုိေရာက္သြားလဲ သံသာခ်ိ ဳကျပန္ေရာက္လာသည္ ေဖေဖကဒါဆိုအိမ္မွာေရာဂါေျကာင့္ဆုံးတာမဟုတ္ေပ။ သံသာခ်ိ ဳ ဘာလုပ္လုိက္လဲ အလြန္အမင္းသိခ်င္လာမိသည္။ ႏိႈင္းမရ အေနာက္မွေရာက္လာ၍ လန့္သြားမိသည္။အံမယ္ ဘာေတြျကည့္ေနတာလဲ ႏႈိင္းကုိလဲျပ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ငါမအားဘူးႏႈိင္းမရ ဖယ္ အထင္ကရ ႏိႈင္းကုိေမာင္းထုတ္လုိက္မိသည္။သူ့အိမ္ရဲ့အေျကာင္းကုိ ဘယ္သူကုိမွမသိေစလုိေပ သူကိစၥေတြမျပီးျပတ္ေသးခင္ သူႏႈိင္းနဲ႕မပတ္သတ္ခ်င္ေပ။သူ့ရဲ႕အတိတ္ေတြေျကာင့္သည္မိန္းကေလးကုိမထိခိုက္ေစလုိေပ။ရိုက္ႏွက္လုိက္တ့ဲမင္းကုိငါ့သမီးန့ဲေပးေတြ႕စရာလား အခုခ်က္ျခင္းငါ့ျခံထဲကထြက္သြား ဦးထက္ေဇာ္အထင္ကရ ကုိေဒါသတျကီးေမာင္းထုတ္ေနမိသည္။
ဖိုးေဇာ္ လာစမ္း ဒီေကာင့္ကုိငါ့ျခံထဲ အခုဆြဲထုတ္သြား ခဏေလးပါ အန္ကယ္ က်ြန္ေတာ္ ႏိႈင္းန့ဲခဏေလာက္ေတြ႔ပ္ါရေစ မင္းကုိငါ့သမီးက မေတြ့ခ်င္ဘူး ငါေဒါသမထြက္ခင္ မင္းဒီျခံထဲကထြက္သြားေနာ္ ေဒၚေမႏႈိငိးယွဥ္ေရာက္လာသည္။ဒီမယ္ အထင္ကရ မင္းကမိေကာင္းဖခင္ သားသမီးတစ္ေယာက္လုိ့ အန္တီထင္ပါတယ္ကြယ္ အခုလုိမ်ိ ဳး အန္တီတို့ဘက္ကမရိုင္းခ်င္ဘူး ေက်းဇူးျပဳျပီးျပန္ပါေတာ့ အန္တီ႔သမီးကလည္း မင္းကုိမေတြ႔ခ်င္ဘူး အန္တီေတာင္းပန္ပါတယ္ ျပန္ပါေတာ့ကြယ္ အထင္ကရေခါင္းျငိမ့္ျပလုိက္ျပီးလွည့္ထြက္လာခ့ဲမိသည္။ဒါဆုိ ခြင့္လႊတ္တယ္ေပါ့ေလ ငါစိတ္ဆုိးတယ္ေျပာလုိ႔လား လာ လာ လက္က ေသြးထြက္ေနတာ ေဆးထည့္ရေအာင္ ေမွာ္လက္ကုိ ဆြဲေခၚသြားေလသည္။ေနာက္မွ နႈတ္ခမ္းကုိ ေကြးသြားေအာင္မဲ႕ျပံဳးျပံဳးလုိက္သည္ကုိ မဟာေတာ့ ျမင္လိမ့္မည္မထင္ေပ။ ဒါက ရွင့္ရဲ႕ပထမဦးဆုံး ရႈံးနိမ့္ျခင္းဆုိတာ ရွင္သိလား တျဖည္းျဖည္း ရွင္ခ်မွတ္ထားတဲ႕စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကုိ ရွင္ကုိယ္တုိင္ ခ်ိဳးေဖာက္ေစရမယ္ မင္းမဟာ စိတ္ထဲမွ နာျကည္းစြာ ေျပာေနမိသည္။ မင္းမဟာကုိ စူးစုိက္ျကည့္ေနတာေျကာင့္ မင္းမဟာေမာ့ျကည့္ေတာ့ မ်က္နွာလြဲလုိက္သည္။ အရက္ျပန္နဲ႕ေဆးမယ္ေနာ္ နည္းနည္းေတာ့စပ္မယ္ ေကာင္မေလး၏ အျကည့္စူးစူးမ်ားသည္ ထူးဆန္းသည္။မဟာကုိ သိသလုိျဖင့္ ျကည့္ေနတတ္သည္။ အရက္ျပန္ကုိ အနာေပၚသုတ္လုိက္စဥ္ မ်က္လုံးကုိ စုံမွိတ္ကာ ေအာ္ေနသည့္ ေကာင္မေလးေျကာင့္ မဟာ လက္တြန္႕သြားသည္။ ေလျဖင့္မႈတ္ေပးေနသည္။ေမွာ္သိထားသည့္ အသည္းနွလုံးမရွိသည့္သုူက သည္လုိ လုပ္ေပးတတ္၍ အံ႕ျသေနသည္။သုိ႕ေသာ္ မင္းမဟာ၏ မယာမ်ားပင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ဒီေလာက္နဲ႔သည္းခံရတယ္ ေအာ္မေနနဲ႕ မရွက္ဘူးလား မင္းမဟာ၏စကားေျကာင့္ ခ်က္ခ်င္ အသံတိတ္လိုက္ျပီး အံျကိတ္ေနလုိက္သည္။အမ်ားအျမင္ မင္းမဟာ၏ စကားနားေထာင္သည္ ထင္ပါလိမ့္မည္။သုိ႕ေသာ္ ေမွာ္၏ လွည့္ကြက္ဆုိတာ ေမွာ္ကုိယ္တုိင္သာသိသည္။ ကုိယ့္စကားကုိ ခ်က္ခ်င္းနားေထာင္ကာ အသံတိတ္ကာ နာျကင္မႈကုိ အံတုေနသည့္ မိန္းကေလးေျကာင့္ စိတ္ထဲတြင္ ျကည္နူးမိသြားသည္။ရယ္ခ်င္စိတ္လည္း ထိန္းမရျဖစ္ရသည္။ဘကဲ ရျပီ သြားေတာ့ ေဆးထည့္ျပီး၍ ေမွာ္လည္း မဟာအနားမွ ထြက္သြားရန္ ျပင္လုိက္သည္။အလုိက္သိသည့္ အိမ္ေျမွာင္တစ္ေကာင္က မ်က္စိေရွ႕ေရာက္လာသည္။ ေမွာ္ ျပံဳးလုိက္မိ၏ ခ်က္ခ်င္း ေျကာက္သည့္မ်က္နွာအသြင္ ေျပာင္းလုိက္သည္။ မဟာဆီကုိ ေျပးကာ ခုန္တက္လုိက္ေတာ့ မဟာမွာအလုိက္တသင့္ ဖမ္းကာေပြ႕ထားလုိက္သည္။ မဟာ၏ ရင္ခြင္ထဲေခါင္းမေဖာ္တမ္း တုိးဝင္ေနလုိက္သည္။မဟာ၏ နွလုံးခုန္သံမ်ားကုိ နားျဖင့္ ဆက္ဆက္ ျကားေနရသည္။ ခုန္ေနလုိက္သည့္ရင္ေတြ တစကၠန္႕အတြင္း အျကိမ္မနည္းမေနာ ခုန္ေနသည္။
သည္လုိသာ အျမဲလုပ္ေပးလ်ွင္ မင္းမဟာကုိ ရယ္ရြယ္ထားသည့္အတုိင္း ေက်ာ့ကြင္းထဲ ဆြဲေခၚနုိင္ ေပလိမ့္မည္။မဟာ၏ နွာသီးဝမွ ဝင္ေလထြက္သည္ ေမွာ့္နဖူးကုိ ထိခတ္ေနသည္ကုိ သတိထားမိသည္။ေမွာ္လည္း အခြင့္ေကာင္းယူကာ နဖူးကုိ နည္းနည္း ပုိတုိးေပးလုိက္ေတာ့ မဟာက ေမွာ္နဖုူးကုိ နမ္းလ်ွက္ျဖစ္သြားသည္။
မဟာ ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိေအာင္ နွလုံးခုန္သံေတြ ျမန္ဆန္ေနသည္။ရင္ခြင္ထဲတြင္ ေျကာက္လန္႕ကာ တြယ္ကပ္ေနသည့္ ေကာက္မေလး နဖူးကုိ နမ္းမ္ိသြားသည္။ ေလ႐ူးေပြခ်ိန္ ေရာက္ျပီမို႔ေလ ပိေတာက္ရယ္ႀကိဳ တမာသင္းတဲ့ ေရာ္ရြက္ဝါေလးေတြက ေႂကြ ဟိုးးး အေဝးတစ္ေနရာကို ေငးၾကည့္ အလြမ္းေတြက ေဝ အတိတ္ကိုျပန္ေတြးရင္း အနမ္းေတြက ေႁခြ ေျမခေနတဲ့ ရြက္ေျခာက္ေတြနဲ႔အၿပိဳင္ လြမ္းေနတာက ေႏြ သစ္ရြက္ေျခာက္ေလးေတြ စကားမေျပာတက္ေပမဲ့ အလြမ္းနဲ႔ ဇတ္သိမ္းထားတဲ့ျပဇတ္တစ္ပုဒ္ကို ကလကာေနာက္ကြယ္ကေန သူတို႔ ခံစားေပးႏိုင္ခဲ့မွာပါ ပူေလာင္မႈေတြက ငါ့ရဲ႕ေက်ာျပင္ထက္မွာ ၾကယ္မလင္းတဲ့ လမိုက္ညမွာ မက္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္တိုင္း ေႏြလို တျမည့္ျမည့္ ပူ နာရီေတြ ေနာက္ျပန္ရစ္လို႔ရဦးမယ္ဆိုရင္ေပါ့ အရင္လို တစ္ေန႔ေန႔ အတူ ေအးစက္ေတာင့္တင္းေနတဲ့ ေသာက္လက္စ ေကာ္ဖီခါးခါးက အလြမ္းနဲ႔ ေႏြကို ႏွစ္သိမ့္မေပးႏိုင္ေသးဘူး ခံုတန္းေလးေတြကလည္း အထီးက်န္ လြမ္းေနဆဲပါပဲ ေႏြ တသြင္သြင္ တိုက္ခတ္လာတဲ့ေ လညင္းကေလးေတြက ထင္း႐ူးရနံ႔ေလးေတြ ယူေဆာင္လာတယ္ ပုဇဥ္းရင္ကြဲေတြရဲ႕ ေအာ္သံေတြက ငါ့ကိုမ်ား ေလွာင္ေနသလား ငါ့ကိုမ်ား ေျပာင္ေနသလား ရင္ဘက္ထဲ ခဏဝင္ၾကည့္လိုုက္ ေၾကမြခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြကို ႏွလံုးသားရဲ႕ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ေတြ႔ရမွာပါ ေနပူၾကဲတဲထဲက အေဖာ္မဲ့ပင္စည္တိုင္းရဲ႕ အရိပ္အာဝါသေတြက ငါ့ရင္ကို မေအးျမေစႏိုင္ခဲ့ဘူး ေမ်ာ္လင့္ခ်က္တိုင္းကလည္း ေႏြရဲ႕သစ္ရြက္ေလးေတြလို ေႂကြ အကယ္၍ လြမ္းခြင့္သာ႐ွိေနဦးမယ္ဆိုရင္ အတၱေတြ မာန္မာနေတြေက်ာခိုင္းၿပီး လြမ္းေနဦးမွာပါ ေႏြ ေဆြးခြင့္သာ ကံတရားဆိုရင္လည္း မညီမွ်ျခင္းေတြကို မ်ဥ္းၿပိဳင္ေပၚေရးဆြဲလို႔ အေဖာ္မဲ့ တစ္ေယာက္ထဲ ေဆြးေနဦးမွာပါ ေႏြ ရယူပိုင္ဆိုင္ခြင့္သာ ႐ွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခ်ိဳျမဖူးပြင့္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းလႊာအစံုကို နမ္း႐ိႈက္ပါရေစ ေႏြရယ္ အသင့္ရဲ့ ပူေလာင္မႈေတြကို ကြၽႏ္ုပ္ရင္ဆီ ျဖန္႔က်တ္လိုက္ပါ သစၥာနဲ႔ ေရာယွက္လို႔ ေရခဲျပင္တမွ် ေအးျမမွုမ်ိဳးေတြ တစ္ေန႔ ေဆာင္က်ဥ္းေပးႏိုင္မွာပါ ေႏြအေရာက္ ေလေျပေသာ့ပါလို႔ ပန္းကံေကာ္၊ လက္ပံ့ပြင့္ရယ္ႏွင့္ စိန္ပန္းျပာ ပင္ယံထက္ဆီမွ ဥၾသငွက္ေလးသံခ်ိဳေႏွာ ေနျခည္ျဖာ ေရႊစင္အဖ်န္းမွာ ရြက္ဝါေတြ ေျမသက္ဆင္းလို႔ ပုရစ္ဖူးေလးေတြ စီစီၿမိဳင္ ျမင္ရသူ ေရႊဘဝင္ေအးေတာ့ ႏူတ္တစ္စံုက ညည္းညဴးမိတယ္ ေျသာ္ ေႏြတစ္ေခါက္ေရာက္လာၿပီေလ။