အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့
သမၼတႀကီး အီဘရာဟင္လင္ကြန္းက
သူ႔သား ေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႔မွာ အတန္းပိုင္ ဆရာကိုေပးဖို႔ စာတေစာင္ သူ႔သားနဲ႔ ထည့္ေပး ဖူးတယ္။
ဆရာခင္ဗ်ာ… ဒီေန႔ ကြ်န္ေတာ့္သား ေက်ာင္းစတက္ပါေတာ့မယ္။
သားအတြက္ ေက်ာင္းအေတြ႔အၾကံဳဟာ
အရာရာ အစိမ္းသက္သက္။
အသစ္ေတြ ေတြ႔ရမဲ့ ခဏေပါ့။ သားကို ၾကင္ ၾကင္နာနာဆက္ဆံေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
သူ႔အတြက္ စာသင္ရတာ ကမာၻ႔တိုက္ႀကီး ေတြျဖတ္ေက်ာ္တဲ့ နယ္ေျမသစ္ စြန္႔စားခန္း မ်ိဳးမ်ားလား မသိဘူး။
စြန္႔စားခန္းလို႔ေျပာရင္ စစ္ပြဲေတြ အနိ႒ာ႐ုံေတြ ဝမ္းနည္းပူေဆြးျခင္းေတြ ျဖစ္ရတာမ်ိဳးေတြ ပါလာတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီဘဝ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ ယံုၾကည္ခ်က္ ေမတၱာတရားနဲ႔ သတၱိေတြက
ပိုလိုအပ္ ေနၾကတာပါ။
ဒီေတာ့ ဆရာရယ္ ဆရာ့ေမတၱာတရားနဲ႔ သူ႔လက္ကို ဆြဲလို႔ သူသိသင့္တာေတြ သင္ေပးပါဆရာ။
ျဖစ္ႏိုင္သေရြ႕အၾကင္နာတရား ေရွ႕ထားၿပီး ညင္ညင္သာသာ သင္ေပးပါဗ်ာ၊၊
အခက္အခဲေတြေၾကာင့္ ရန္သူေတြအားလံုး ထဲမွာေတာင္ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွာေတြ႔တတ္ေၾကာင္း …
ေလာကမွာ သမာဓိ သစၥာေပ်ာက္တဲ့ လူေတြ မ႐ိုးသားသူေတြကို ေတြ႔တဲ့အခါ သတၱိဗ်တၱိရွိတဲ့ လူစြမ္းေကာင္းေတြလည္း ရွိတယ္။
လိမ္ညာလွည့္ျဖားတတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမား ေတြခ်ည္း မဟုတ္ပဲ …
တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္
ႀကီးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္လည္း ေလာကမွာရွိႏိုင္ေၾကာင္း သူျမင္ေအာင္ သင္ျပေပးပါ ဆရာ။
လမ္းက ေကာက္ရတဲ့ တစ္ေဒၚလာထက္
ကိုယ့္လုပ္ခနဲ႔ရတဲ့ ေငြဆယ္ျပားက ပိုတန္ဖိုး ၾကီးတယ္ ဆိုတဲ့အသိ…
မ႐ိုးမသား အမွတ္ယူတာထက္ ႐ိုး႐ိုးသားသား စာေမးပြဲက်တာ ပိုဂုဏ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့အသိ…
က်ရႈံးတဲ့အခါ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ က်ရႈံးတတ္ဖို႔နဲ႔ ေအာင္ျမင္တဲ့အခါ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ ေအာင္ျမင္ တတ္ဖို႔လည္း သင္ေပးပါ ဆရာ။
ဆရာေရ…
ကြ်န္ေတာ့္သားကို လူေတြကို
ဆက္ဆံရာမွာ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ဖို႔နဲ႔ …
ခက္ထန္တဲ့ လူေတြနဲ႕ေတြ႔တဲ့အခါ ျပန္မာေၾကာတတ္ဖို႔ …
သူမ်ားပိုင္ဆိုင္မႈေတြအေပၚ သြားၿပီး
ေလာဘနဲ႔ တပ္မက္မႈမရွိေစဖို႔ ပဲ့ကိုင္
ေပးပါ…ဆရာ။
တေယာက္တည္းေနရ ေနရ ပီတိနဲ႔
ေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္ေစတဲ့ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္လည္း
သင္ၾကားေပးပါ…ဆရာ။
ဝမ္းနည္းတဲ့အခါ အရယ္အေမာ
မပ်က္ေအာင္ နည္းျပေပးေစခ်င္သလို
မ်က္ရည္က်ျခင္းဟာ သိမ္ငယ္စရာ
မဟုတ္ဘူး ဆိုတာလည္း သင္ေပးပါ။
က်ရႈံးတဲ့အခါ က်ရႈံးျခင္းေတြထဲက
ေအာင္ျမင္မႈ ဆိုတာ ရွိတယ္။
ေအာင္ျမင္မႈ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
ဆံုးရႈံးျခင္းနဲ႔ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့တာေတြ ရွိတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း သားသိေစခ်င္တယ္။
မေကာင္းျမင္တတ္တဲ့သူေတြနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ မခိုးမခန္႔ ျပံဳးတတ္ဖို႔ သင္ေပးပါ။
စာအုပ္ေတြထဲက အံ့မခန္းပညာေတြကို သင္ေပးရင္း ေကာင္းကင္က ပ်ံေနတဲ့ငွက္ေတြ ေနေရာင္ေအာက္က ပ်ားပိတုန္းေလးေတြနဲ႔
ေတာင္ကုန္းစိမ္းစိမ္းက ပန္းပင္ေတြ သူခံစားတတ္ဖို႔ အခ်ိန္ခ်န္ေပးပါ…ဆရာ။
သူ႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚအယူအဆေတြကို
လူေတြ ပ်က္ရယ္ျပဳၾကပါေစ။
အဲ့ဒီအေတြးအေခၚေတြအေပၚ ယံုၾကည္ခ်က္ ယိုင္မသြားတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ိဳး ေမြးျမဴလာတတ္ ေအာင္ သင္ေပးလိုက္ပါ… ဆရာ။
အမ်ား မိုးခါးေရေသာက္တိုင္း လိုက္
မေသာက္တဲ့ သတၱိမ်ိဳးရွိဖို႔ သင္ေပးပါ။
လူေတြေျပာသမွ်ကို နားေထာင္ႏိုင္စြမ္းအား
ရွိဖို႔ သူ႔ကို ဆရာသင္တဲ့အခါ …
ၾကားသမွ်ကိုလည္း အမွန္တရားဆိုတဲ့
ေရစစ္နဲ႔ စစ္ၿပီး အမွန္တရားေရၾကည္အေပၚသာ သံုးသပ္တတ္တဲ့ ဉာဏ္ပညာရွင္ ျဖစ္လာေအာင္ ေမြးျမဴေပးပါ…ဆရာ။
သူ႔ရဲ႕အတတ္ပညာနဲ႔ ဉာဏ္ပညာကို လုပ္ခ အမ်ားဆံုးေပးသူကို ေရာင္းခ်တတ္ေအာင္ သင္ေပးတဲ့အခါ …
သူ႔ရဲ႕ခံစားခ်က္ ဝိညာဥ္နဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ေတြဟာ ေစ်းနႈန္းတံဆိပ္ ကပ္ၿပီးေရာင္းဖို႔ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာလည္း ဆရာရွင္းျပေပးပါ။
စိတ္ျမန္စရာရွိ ျမန္ဖို႔လိုေပမယ့္ မေၾကာက္
မရြံ႕ စိတ္ရွည္တတ္ဖို႔လည္း လိုေၾကာင္း
မိမိကိုယ္ကို အထင္တၾကီး ယံုၾကည္တတ္ သူေတြသာ တျခားလူေတြနဲ႔ ဘုရားသခင္ကို အထင္ႀကီးမွာမို႔…
ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြဟာ လူေလးစားဖြယ္ရာ ခန္႔ညားမႈ ရွိေၾကာင္း ကိုယ္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္တတ္လာေအာင္ သင္ေပးပါ။
ဒီလိုေတြ သင္ေပးပါလို႔ သမၼတတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ေက်ာင္းဆရာကို အမိန္႔ေပးပါရေစ။
ဒါေပမဲ့ ဆရာ ဘယ္လိုအေကာင္းဆံုး သင္ေပးလဲဆိုတာပဲ ကြ်န္ေတာ္ ၾကည့္မွာပါ။
ကြ်န္ေတာ့္ သားေလးက
တကယ္ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့
ကေလးေလးပါ၊ ကြ်န္ေတာ့္ေသြးေပါ့။
