Tahsin'in yorgunluktan her yeri ağrıyordu. Binlerce gümüşi renkli arkadaşıyla akıntıya karşı yüzmekten yorulmuştu ama bir çinekopsan, yapacak çok da birşey yoktu.
Daha Ekim ayıydı ama deniz son birkaç gün içinde acaip soğumuştu. 'Belki Haliç biraz daha sıcaktır' diyerek hızlandı. Galata köprüsünün altına geldiklerinde hiç takati kalmamıştı. Bu anlamsız koşuşturmacadan artık iyice sıkılmıştı. Tam o anda hemen önünde parıldaya fosforlu bir tüy farketti. Kafasını kaldırıp baktığında yukarıya uzanan gergin misinayı gördü. Yem olduğundan emindi. Ağzını kocaman açtı ve...
bağırdı;
'Rastgele dayı, rastgele'
Bu sene de Haliç'e ulaşmıştı...
Photos and Story : alialtan®