မမသီရိ
မ်က္ဝန္းကို ၾကယ္နဲ႔ႏႈိင္းတဲ႔ ကဗ်ာေတြဖတ္ၿပီး
မမနဲ႔ႏႈိင္းဖို႔ ၾကယ္လိုက္ရွာတယ္
နဂါးေငြ႕တန္းသာ ဆံုးသြားတယ္
မမမ်က္ဝန္းေလာက္ လွတဲ႔ၾကယ္မေတြ႕ခဲ႔…
ေနာက္တစ္ခါ Big Bangထပ္ျဖစ္လို႔
စႀက္ာဝဠာအသစ္ျဖစ္တဲ႔အခါ
မမသီရိမ်က္ဝန္းလို ၾကယ္မ်ား ပါေစလို ။
ဂယ္လီလီယို ရွာမေတြ႕တဲ႔ၾကယ္ဟာ
မမသီရိမ်က္ဝန္းေလး ျဖစ္မယ္
Kေဇာ္မစပ္ျဖစ္တဲ႔ အခ်စ္ကဗ်ာေလး
ေလးျဖဴ မဆိုျဖစ္တဲ႔ သီခ်င္း
ဗီသိုဗင္ မတီးႏိုင္တဲ႔ စႏၵယားေလးေရ
ဒါဗင္ခ်ီ ငိုေစတဲ႔ မမသီရိေရ
က်ေနာ့္အေမွာင္ေတြ ခြင္းပါေတာ့
မမသီရိအၿပံဳးနဲ႔ လင္းပါေတာ့ ။
မဟာဆန္သူလို႕ ေျပာရင္
ရင္ဖံုးနဲ႔ဆံထံုး ေျပးျမင္သူေတြ
မမသီရိကို ေခၚျပခ်င္တယ္…
ဂ်င္းပန္နဲ႔ ေအာ္တာရွပ္လည္း
မဟာဆန္လို႔ ရတဲ႔အေၾကာင္း
ဆံပင္ရွည္ေတြ ျဖန္႔ခ်လည္း
သိပ္ကို မဟာဆန္လို႔ ရတဲ႔အေၾကာင္း
ရွင္းျပခ်င္ရဲ႕ ။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ အရည္ရႊမ္းတဲ႔ သစ္သီးလို
ဥာဏ္ပညာအျပည့္နဲ႔ မလိုင္ခဲလို
သစ္ေမႊးပင္ထိပ္ဖ်ားက သဇင္ပန္းလို
ပန္းမ်ိဳးစံုထည့္ထားတဲ႔ ေပါင္းအိုးႀကီးထဲက
အေမႊႊးခဲလို
မမသီရိဟာ
ခ်ိဳတယ္ဆိုတာထက္ နည္းနည္းပိုတယ္
မမေဘးမွာ ႏႈတ္ခမ္းကို ထိခြင့္ရဖို႔
ကံေကာင္းတဲ႔ ေကာ္ဖီခြက္ေလး ျဖစ္ခ်င္တယ္
မမေခါင္းမွာ ဆံႏြယ္ေတြ နမ္းခြင့္ရဖို႔
မာန္တက္တဲ႔ စပယ္ေတြ ျဖစ္ခ်င္တယ္
ကြန္ျပဴတာေလးအစ
ေဘာပင္ေလးအဆံုး
မမသီရိ ထိေတြ႕သမွ် အရာရာျဖစ္ခ်င္စိတ္နဲ႔
ရူးေနတဲ႔ စာရြက္ေလးဟာ က်ေနာ္ပါ ။
မမသီရိေရ…
ေခၚရင္ မၾကားႏိုင္တဲ႔ အကြာေဝးမို႔
တယ္လီဖုန္းေလးအားကိုးနဲ႔ မိုက္ရူးရဲတဲ႔ေကာင္ပါ
Black listထဲ က်ေနာ္ရွိတယ္
Block listထဲ က်ေနာ္ရွိတယ္
တစ္ခါ တစ္ခါ
ျပန္မေျဖတဲ႔ messageေတြအတြက္
မာန္ေတာင္ တက္ခ်င္တယ္…
မင္းကုသလည္း ပဘာဝတီကို
စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေစာင့္ခဲ႔တယ္
ေအာင္ခ်ိမ့္လည္း ခင္ခင္ပ်ိဳကို ေစာင့္ခဲ႔တယ္
သစ္ငုတ္ေတာင္ တိုက္ပါမ်ားရင္
နဲ႔ရဲ႕ မဟုတ္လား
မမဆံပင္ရွည္ေတြက ဘာသားနဲ႔
ထုထားလို႔လဲ…
မမ ဥေပကၡာေက်ာက္ေဆာင္ကို
ျမတ္ႏိုးျခင္းအရွိန္ဟုန္နဲ႔ ဝင္တိုက္မယ္
ျမားနတ္ေမာင္ကို လာဘ္ထိုးမယ္
က်ေနာ့္နဖူးမွာ မမနာမည္ တက္တူးထိုးမယ္
ဗီးနပ္သနားတဲ႔တစ္ေန႔
မမ က်ေနာ့္ကို ေတြ႕မွာပါ ။
မမသီရိကိုင္ထားတာ
မီးစာတစ္ဖက္ ေရမႈတ္တစ္ဖက္ဆိုရင္ေတာင္
အေလာင္ႂကြမ္းခံမယ့္ေကာင္ပါ
က်ေနာ့္ကိုေလာင္တဲ႔မီး မမကိုအပူဟပ္တဲ႔အခါ
ေရမႈတ္ေလးကို မမဖို႔ ခ်န္ထားပါ ။
ဆံပင္ေတြထဲ
တန္ဘိုးထားမိတာ
ဗုဒၶဆံေတာ္နဲ႔ မမသီရိဆံႏြယ္ပဲရွိတယ္
ဆံေတာ္ကို ကိုးကြယ္ၿပီး
ဆံပင္အံုထူႀကီး ျမတ္ႏိုးမိတယ္ …
ဘုရားရင္ျပင္ဟာ
ေပဘယ္ေလာက္ရွည္လဲ
တစ္ေပမွာ ေျခလွမ္းဘယ္ေလာက္ ရွိလဲ…
ဘုရားရင္ျပင္မွာ
ပန္းစည္းေလးေပြ႕ၿပီးေလွ်ာက္လာတဲ႔
မမေျခလွမ္းအေရတြက္ကို
ကုေဋတစ္သန္းနဲ႔ ေျမာက္ၾကည့္တာ
အနိစၥ…
ဒုကၡ…
အနတၱ…
မမ…
အဲ႔ဒီလိုေအာ္ရင္း
စိတ္တြက္စက္ေလး ဟမ္းသြားေပါ့ ။ ။
