အ​ေမ့သားျပန္​လာၿပီ

ပန္​းတစ္​ပြင္​့ခ်င္​းစီရဲ႕နာမည္​ကို

ကြၽန္​​ေတာ္​မသိဘူး

ကြၽန္​​ေတာ္​သိတာက

ကဆုန္​မွာ ကဆုန္​ပန္​းပြင္​့ၿပီး

နယုန္​မွာ နယုန္​ပန္​းပြင္​့တာပါပဲ။

ကမ႓ာႀကီးက လံုးတယ္​လို႔ထင္​ခဲ့တာ မဟုတ္​ဘူး...

၃၆၀ဒီဂရီ​ေကြး​ေနတာ

ဒီလို​ေလာကႀကီးနဲ႔​ေခါက္​႐ိုးမက်ိဳးခဲ့လို႔

ကဆုန္​ပန္​း​ေတြမပြင္​့တဲ့ရြာအျပင္​ဘက္​ကို

ကြၽန္​​ေတာ္​အပို႔ခံခဲ့ရတယ္​

ဒီလိုပါအ​ေမ...

ဘဝကအနားမညီခဲ့ရင္​​ေတာင္​

ကြၽန္​​ေတာ့ ္​အ​ေနနဲ႔

၉၀ဒီဂရီ​ေထာင္​့မွန္​တစ္ခု​ေတာ့ပိုင္​ခ်င္​တယ္။

ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို​ေရႊ​လိုလူ​ေတြနဲ႔မႏိႈင္​းပါနဲ႔​အ​ေမ

သူမ်ားလည္​ပင္​မွာအဆြဲခံရတာကိုမုန္​းတယ္​

ျဒပ္​စင္​ခ်င္​းတူရင္​​ေတာင္​

ကြၽန္​​ေတာ္​က ကာ​ဗြန္​စစ ္စစ္ခဲသ​ား​ေလးပဲျဖစ္​ခ်င္​တယ္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​က အ​ေနာက္​ဘက္​လွည္​့ရပ္​​ေနခဲ့ရင္​​ေတာင္​

​ေန က အ​ေ႐ွ႕ဘက္​ကပဲထြက္​လာခဲ့တယ္​

​ေဖာင္​စီးရင္​း​ေရငတ္​တာမဟုတ္​ဘူး

​ေရကူးရင္​း​ေရငတ္​ခဲ့တဲ့အ​ေကာင္​ပါ

႐ွင္​သန္​ျခင္​းရဲ႕တန္​ဖိုးကို

အုတ္​ဂူ​​ေတြဆီက​ေနသင္​ယူခဲ့တယ္​

အခု​ေတာ့...အ​ေမ့သားျပန္​လာၿပီ။

                        (သူရ​ေသန)