2-3 วันมานี้ อากาศเปลี่ยนแปลงไปเยอะมาก จากที่อากาศอบอ้าวเมื่อปลายสัปดาห์ที่ผ่านมา พอวันหยุดเสาร์อาทิตย์เท่านั้นแหละ ฝนปรอย ลมหนาว ไม่มีพระอาทิตย์ให้ได้ยลโฉมมีหลายวัน หมาน้อยแสนซนเลยไม่ได้ออกไปวิ่งเล่นข้างนอก ดังนั้นความแสบจึงป่วนอยู่ในบ้าน
ความที่มีหมาเด็ก ก็เหมือนมีลูกที่ยังเล็กยังไม่รู้เรื่องรู้ราว พูดจนปากแทบฉีก เค้าก็ฟังไม่รู้เรื่อง
เล่นเหนื่อย แล้วก็หลับ หลับแล้วก็ตื่นมาขอของกิน แล้วก็เล่นต่อจนเหนื่อย ค่อยหามุมหลับอีกที เป็นหมาเด็กที่โชคดีเหลือเกิน
เวลาจะทำงานก็ต้องมาคอยนั่งตัวติดกัน พอคอมฯ เริ่มอุ่นหน่อยก็มาเบียดจนแทบจะนอนบนแป้น ถึงจะลุกไปไหนก็ตามตัวเป็นเงา หนีก็ไม่ได้
ไม่ใช่ว่าเวลาหลับแล้วทางสะดวก จะได้ทำงานสบายๆ หน่อย
นอนก็ดิ้น ขาก็ถีบไปเรื่อย ถีบปลั๊กถีบสาย USB จนหลุดต้องหมุนตัวหนีเพื่อหลบตลอด ไม่ได้ทำงานอย่างสงบเลย
จนถึงเวลาเข้านอนนั่นแหละ คือเวลาส่วนตัวจริงๆ
แต่ก็รักนะ ไอ้หมาแสบ ที่ทำให้เรายิ้ม หัวเราะ โมโห และยังรักเท่าเดิม แถมรักมากขึ้นทุกๆ วัน