Harabelerden bozma duyguların göğsüme yapışması sebebiyle
İçimde dolanan kemirgenleri kusmak üzere çıkmıştım bir ağacın tepesine
Kasavete hapsolmuş göklerin lanetiyle karşılaştı gözlerim
Ve saklandığım tüm yapraklar kaçışmıştı
Baş başa kaldığım bir lanet
İçimde güç bulmuş kemirgenler
Bir meleğin tekmesi mabadımda
Ağaçlardan artistik düşen ben
Bulutlardan bozma gölgelerin sırtında
Azap çekmiş bir gitar sesi ile yankılandım
Bütün canlarım acımıştı
Siz yoktunuz hiçbir yerimde
Olsaydınız çok ağlayabilirdim
Hiç ağladım
Kimse olamamışken
Kim oldum
Kemirgenler lokmalarını yutamadılar
Ve artık kemirmiyorlardı
Bir tütün yaktılar içlerimde
Dumanım tepemde
Tüte tüte yürüdüm toprağın üzerinde
Lanet ise koşa koşa dağılmıştı göklerden
Ağaçlar oksijen basıyorlardı
Oksijenden doz aşımı bulanmıştım
Tutamadım kendimi
Kustum tümden gelen kemirgenleri
Ben kustum toprak kudurdu
Cehennemin alevleri filizleniyordu sanki
Küresel ısındım
Kaçacak yer arandım
Kararmış bir kozalaktı bulduğum
Üzerinde koskoca bir şehir kurulu
O şehirde siz vardınız
Sarılmalarınıza koşmak
Şehrinize sığınmak istedim
Tanımadınız beni ve almadınız içeri
Belki de tanımamışlıktan geldiniz
Hiç ağlamak istememiştim
Ama
Kanatlı bir geyiğin yüreğini titretecek kadar çok ağlamıştım bu sefer
Gökten inen köpekbalıkları sarıldılar bana
Ben gittim bir ağaca saldırdım
Ağaç dağa kaçtı
Dağ içime
İçimde kemirgenler yeşerdi
Duygularımdan bozma harplerin sonucu
Tüme varan yeşil kemirgenler
Yine kahverengi
Story & Image Copyright: OTahirZGN
