Bazı adamların çocuk ruhunu gölgeleyen sakalları vardı.
Biraz mağlup biraz mahçup bakışları arasında o asi gülüşünden hüzün sarkardı.
Tutup yüzünü avuçlarının arasına aldığın vakit sanki yüreğini masumca avuçlarına bırakırdı. Biraz anne şefkati dokundumu parmak uçlarından saçlarına, gözbebeklerinden bir çocuğun yalnızım ve çaresizim der gibi imdat çığlıkları kopardı.
Gülten Alp
