BELİRGİN BELİRSİZLİK!
İki büklüm bir haldeyim,
Başım göğe değecek,
Dimdik ayakta duruyorum,
Nerdeyse belim bükülecek,
Susun artık yoruldum,
Biraz bağır duymuyorum,
Kartal gibi bakışım var,
Gözüm açık görmüyorum,
Bilmediğim yok benim,
Cehalet her cümlemin içinde,
Güneş gözümü aldı yine,
Şu gecenin üçünde,
Gözümde yağmur seli,
Elbette güleceğim,
Daha dünyaya gelmedim,
Ben nasıl öleceğim,
Cenazemin başında,
Durmadan gülüyorum,
Aklım başımda canım,
Delirdim biliyorum,
Umudum var tabi,
Bu işler olmayacak,
Benim olan bu dünya,
Bana mı kalmayacak?
Sanırım ilham perileri gece çalışıyor 😊
Gece uyutmayan bu şiir, çelişkiler yumağı ile dolu dünyayı anlamaya çalışmanın, ama anlayamamanın sonucu olarak ortaya çıktı.
Biraz mecazi, belki de hakiki,
Ölmek için yaşamak gibi,
Uyanmak için uyumak gibi...
e.avina