... สวัสดีเพื่อนๆ ทุกท่านครับ ช่วงหลายที่ผ่านมานี้ ตั้งเช้าจนถึงเย็น ในการทำงานของผมงานเริ่มน้อยลงเรื่อยๆ ครับ ตั้งแต่เริ่มเข้างาน 8.30 ถึง 16.30 นั้นคือ เวลาการทำงานของผม ในแต่ละวัน มีพักเบรคทานอาหารกลางวัน ประมาณ 1 ชั่วโมง และ บางช่วงก็มีพักดื่มกาแฟได้บ้าง เจ้านายผมเป็นคนเข้าใจลูกน้อง เป็นนายจ้างที่เข้าใจลูกจ้าง เป็นอย่างดี เพื่อนอาจจะดูพักบ่อย แต่ประสิทธิภาพการทำงาน ถือว่าแต่ละคนทุ่มเท และเต็มที่กับงาน เนื่องจากร่างกายและจิตใจ อยู่ในเกณฑ์ที่ดี จากการดำเนินนโยบาย ให้ใจลูกน้องแบบนี้ครับ
... ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้ออกไปทำงานนอกสถานที่แล้ว เนื่องจากช่วงที่ผ่าน พนักงานในตำแหน่งเซลล์ขาดแคลน จากงานที่ขยายเพิ่มมากขึ้น ทำให้ผมเอง ต้องลงไปช่วยงาน ติดต่องานกับทางลูกค้าครับ ถือว่าเป็นการช่วยกัน และ ทำงานแทนได้ ตอนนี้งานในตำแหน่งเซลล์ รับมาเต็มเรียบร้อย ทำให้ผมเองจึงไม่ได้ออกไปเอง ในตำแหน่งเนื้องาน ผมจะเป็นคนแจกจ่ายงาน และ ประสานงานระหว่างเซลล์ และ ลูกค้าอีกในด้านเอกสารครับ
... งานที่น้อยลงแบบนี้ ทำให้สามารถ เคลียร์งานเอกสาร และ บิลได้เร็ว ทำให้ไม่มีงานค้างในแต่ละวัน และ สามารถเลิกงานตรงเวลาได้ จุดนี้ใครจะมองว่า ผมทำไมไม่เผื่อเวลา เรทเวลาเลิกงานบ้างก็ได้ คืองานที่ตัวเองทำ และ แผนกตัวเองคือ มันหมดงานแล้ว จึงปิดแผนกกลับบ้านได้ครับ และ วันนี้ผมเองก็ต้องแวะซื้อ ของใช้ที่จำเป็น ที่มันขาดแคลน เช่น ไม้แขวนเสื้อ ถุงขยะ และ อื่นๆ ด้วยครับ
... ผมจึงแวะซื้อของร้านที่ราคาถูก และ เป็นร้านสไตล์ 20 บาท ที่ราคาถูก ที่ต้องใช้คำว่า สไตล์ 20 บาท เพราะทั้งร้าน ไม่ได้ขายราคาเดียวกัน 20 บาท มีสินค้าหลายราคา แต่ส่วนใหญ่จะมีราคา 20 บาท มากกว่าราคาอื่นครับ ซื้อของที่อยากได้เสร็จ ใช้เวลาเดินสักพัก สำรวจภายในร้านว่ามีอะไรบ้าง เดินเล่นพักผ่อนนั้นแระ แล้วก็กลับบ้านเร็ว ทานอาหารเย็นกับครอบครัวที่บ้าน แต่นี้แระครับเรื่องราวของผมในวันนี้ครับ
::: ขอบคุณที่ติดตามครับ :::
@teerawith