🌾🌾🌾 ทุ่งนายามเย็นๆ ลมพัดพริ้วปลิวไสว ความร้อนอันอบอ้าวที่มีมาตลอดทั้งวัน ได้แปรเปลี่ยนกลายเป็นลมเย็นๆ พัดผ่าน ผิวกาย และมืออันหยาบกร้าน จากการทำงานกรำแดด กรำฝน เหม่อมองไปไกลแสนไกล ก็ได้เห็นภาพพระอาทิตย์เริ่มลับปลายต้นไม้ แสงทองเริ่มสาดส่องขอบฟ้า มองเห็นแสงสีทองได้ชัดเจน โดยไม่มีตึกรามบ้านช่องมาบดบัง เหล่านกกาที่ออกไปหากิน ก็เริ่มบินกลับรังนอน เป็นภาพที่เจนตาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน พระอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า ก็เป็นสัญญาณแห่งการพักผ่อน จากการทำงานหนักมาทั้งวัน ชีวิตของชาวนาจะได้พักผ่อนก็ตอนที่นอนหลับ
🌾🌾🌾 กว่าที่เราจะกลับบ้าน ก็ถือโอกาสเสพความงามของธรรมชาติ ที่ถึงแม้ว่าจะได้เห็นจนเจนตาทุกวัน แต่ด้วยความเร่งรีบ ก็ไม่ได้มีเวลามาเสพความงาม ยามที่พระอาทิตย์ตกดินเช่นนี้ทุกวัน เรามองไปผืนนาที่กว้างใหญ่ ข้าวที่กำลังออกรวง ก็เป็นความสุขใจ ที่ทำนาเหนื่อยมาหลายเดือน เริ่มได้เห็นข้างออกรวง อีกไม่นานข้าวที่นาของเราก็จะได้เก็บเกี่ยว และนำไปขาย
🌾🌾🌾 พระอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า ความมืดก็เริ่มมาเยือนอย่างรวดเร็ว แม้ว่าบนท้องฟ้าจะยังคงมีแสงทองเรืองรอง แต่ท้องทุ่งนาเกือบจะมืดสนิท ได้เวลากลับบ้านไปพักผ่อน รอพระอาทิตย์ขึ้นอีกครั้งในวันใหม่ ชีวิตเราก็จะเริ่มต้นขึ้นใหม่อีกครั้ง เหมือนกับพระอาทิตย์