สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้เราก็จะมาเม้าท์มอยย์เรื่องของลูกๆเนี้ยแหล่ะคะ เพราะว่าการเล่าเรื่องของเค้าในนี้มันก็คือไดอารี่และก็สามารถทำเงินให้กับฉันได้อีกด้วยซึ่งก็ไม่แปลกถ้าฉันจะเก็บเรื่องเล่าเหล่านี้เอาไว้ แต่ก็แอบคิดว่าวันหนึ่งระบบแพลตฟอร์มนี้มันจะยังคงอยู่หรือไม่ ตามประสาคนที่ขี้สงสัยแต่ก็ได้แต่เก็บเอาไว้ไม่สามารถที่จะเอาไปถามใครได้เพราะว่ามันคือเรื่องอนาคตนั้นเอง อย่างเรื่องเล่าของวันนี้ก็เรื่องที่น้องสาวแฟนเค้าพาเด็กๆเล่นกัน แล้วเค้าก็สอนหนังสือเด็กด้วยการเอาแผ่นการ์ดที่เป็นบัตรคำมาสอน ดดยการเปิดให้อ่านทีละใบ ทีละคน เรียกชื่อใครก็คนนนั้นอ่าน
ซึ่งวันนี้มีเด็กทั้งหมด 4 คนหลานสองคนลูกของฉันอีกสองคน คราวนี้ก็ให้เด็ฏๆนั่งเรียงหน้ากระดาน มีแต่หลานชายคนเล็กที่ไม่ยอมนั่งก็ได้แต่ปีนขึ้นไปนั่งบนตักแม่ ที่เหลือ สามคนนั่ง ซึ่งก็จะมีเจ้าตัวเล็กของฉันด้วย อาเค้าก้หยิบแผ่นการ์ดมาให้อ่านเป็นรูปดอกไม้ รูปสัตว์ ฉันนั่งฟังเค้าอ่านออกเสี่ยงดังชัดเจนเลย ตอนนี้เจ้าตัวเล็กอายู หนึ่งขวบสิบเดือนแล้ว และเค้าก้สามารถพูดและรู้เรื่องมากขึ้น บางวันก็พูดสามภาษาในคำเดียวกันได้ ฉันก็ยังไม่แน่ใจว่าโตขึ้นมาลูกจะสับสนหรือเปล่า แต่ว่าทุกวันนี้ฉันก็แค่พยายามป้อนคำศัพท์ให้กับลูกเยอะๆก่อนก็พอ ที่เหลือค่อนว่ากันอีกที วันนี้นั่งเรียนได้นานใช้ได้เลย พออ่านแล้วก็เอามาโชว์พ่อกับแม่ พอเราถามอีกทีเจ้าตัวน้อยก็ตอบได้เหมือนเดิม เนี้ยคือความสุขของคนเป็นพ่อแม่จริงๆนะ
