ငယ္ငယ္ကဆိုရင္
ရွင္ဘုရင္ေတြအေပၚ
ဆင္ျဖဴေတာ္ အရူးထသူေတြလို႔
ျမင္ဖူးခဲ့တာပါ့ကြယ္။
ရွင္ဘုရင္ေတြဟာ
အားအားရွိ ဆင္ျဖဴေတာ္ပဲ ရွာတယ္
ရွင္ဘုရင္ခ်င္းဆံုရင္
ဆင္ျဖဴေတာ္ခ်င္းၿပိဳင္သတဲ့
အိပ္ရာမဝင္ခင္ ပံုျပင္ေတြထဲမွာ။
ေျပာရရင္
အဲဒီေခတ္က
က်ပ္တစ္ေသာင္းတန္ ေငြစကၠဴေတာင္ မေပၚေသးဘဲနဲ႔။
ငါတို႔ဟာ
ရွင္ဘုရင္မဟုတ္ပါဘဲ
ဆင္ျဖဴေတာ္စကားပဲ ေျပာျဖစ္ေနၾက
တစ္ေသာင္းတန္ေတြ တစ္ေသာင္းတန္ေတြ
ဝင္တယ္
ထြက္တယ္
ဝင္တယ္
ထြက္တယ္။
ေဗဒင္ဆရာက မွာတယ္
ဆင္ျဖဴေတာ္ဝင္မယ့္နိမိတ္ျမင္သတဲ့
ခ်ည္တစ္ခင္နဲ႔ က်ိန္းမေက်ေစနဲ႔ဆိုလား
စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့
ငါတို႔အသိဥာဏ္ေတြကိုက
ငါတို႔ဘဝေတြရဲ႕
ယၾတာအေခ်ခံသက္သက္ပါ ေဗဒင္ဆရာရယ္။
တစ္ေသာင္းတန္အစုတ္တစ္ရြက္ရယ္
အႀကံေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္းရယ္
ခုေခတ္မွာ လက္ခံရခက္ေနဆဲ။
ကဗ်ာေရးတဲ့လက္ထဲမွာ
ႏွလံုးခုန္သံတခ်ိဳ႕ဟာ
ဆင္ျဖဴေတာ္တစ္ရြက္လို အိပ္ေပ်ာ္ေနေလရဲ႕
မင္စြန္းေနတဲ့ တစ္ေသာင္းတန္ေလးေရ။
