สวัสดีเพื่อนทุกคนครับ วันเสาร์ก็ยังทำงานวนๆ ไป ปกติในวันเสาร์จะเป็นการทำงานวันสุดท้ายของสัปดาห์นี้ ถ้าเป็นปีที่แล้วในวันเสาร์ จะเป็นวันที่ยิ่งกระตือรือร้นเป็นพิเศษ เพราะ วันถัดไปจะเป็นวันอาทิตย์ ซึ่งจะเป็นวันหยุดนั้นเอง แต่พอปีนี้เกิดไม่มีวันหยุดวันอาทิตย์ขึ้นมา วันไหนมันก็คงจะเหมือนกันหมด ไม่จำเป็นต้องมีวันไหนให้รอคอย หรือมีวันสำคัญอะไรเป็นพิเศษ ทำงานตลอด 7 วัน ต่อสัปดาห์ 30-31 วันต่อเดือน 5555
ขนาดผมบริหารจัดกาาเรื่องการทำงานในแต่ละวัน ให้ตัวเองมีเวลาพักมากขึ้น ในเวลาแต่ละวันแล้วนะครับ แต่แค่คิดมันก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยซะแล้ว อาจจะเพราะความที่ชินและทำอะไรเดิมจนหมด เรียกว่าขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปทุกซอกทุกมุมแล้วก็ว่าได้ จนไม่เหลือความแปลกใหม่ตื่นตาตื่นใจ อะไรทั้งสิ้นแล้วก็ได้ครับ
ตอนเริ่มต้นทำงานวันแรกใหม่ๆ ตลอดจนในช่วงปีแรก อะไรๆ มันก็ใหม่แล้วก็ตื่นเต้นไปหมด ได้ไปในสถานที่ที่ไม่เคยไป ตลอดจนถนนหนทางที่ไม่เคยไป หมู่บ้านที่ไม่เคยไปเลย ทุกอย่างมันคือเรื่องใหม่และตื่นตาตื่นใจไปหมด จนตัวเองรู้สึกว่า การทำส่งของที่กำลังทำอยู่ มันก็เหมือนกับเป็นการเปิดโลกท่องเที่ยวไปในตัว พอคิดในแง่บวกไม่ว่าจะทำงานอะไร มันก็จะสนุกและมีความสุขไปกับมัน ตอนนี้ความรู้สึกนั้นมันหายไปเยอะ คงจะเหมือนหนุ่มสาวจีบกันใหม่ได้ไหมนะ แรกๆ ก็หอมหวานมองอะไรก็เป็นสีชมพู หลังๆ เริ่มเปลี่ยนแปลงไป น่าจะใช้แบบนั้นนะครับ
การทำงานวันนี้ช่วงเช้ายังคงทำงาน ตามแบบแผนเดิมได้ตามปกติ ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจพอที่จะเล่าเท่าไร ตกช่วงบ่ายอยู่ดีๆ ฝนเกิดตกขึ้นมาทันที โดยไม่มีอะไรบ่งบอกว่าจะตก อยู่ดีๆ ฝนก็ตกลงมาทันทีครับ ผมติดฝนแค่ไม่กี่นาที คือประมาณว่าถ้าจะฝนตกแบบนี้ ไม่ต้องตกจะดีกว่านะ ตกหนักในระยะเวลาไม่ถึง 5 นาที คิดกันเองครับ แต่วันนี้ผมก็เน้นเวลาหยุดพักเบรคในช่วงเวลาต่างๆ มากขึ้น ก็ตามที่เพื่อนเห็นเลยครับ ท้องฟ้ายามเย็นเวลาประมาณ 5 โมง 17 นาที และ เดินทางออกถนนใหญ่ไปเคลียร์เงินที่เซเว่นอีเลฟเว่น เป็นอันเสร็จงานในวันนี้ สำหรับวันนี้ขอตัวไปพักผ่อนก่อนครับ ขอบคุณที่ติดตามและสนับสนุนผมในวันนี้ขอบคุณครับ