Z tworzeniem świata jest trochę jak z nauką języka. Z jednej strony najlepiej jest po prostu zacząć z niego korzystać. Z drugiej strony, aby to zrobić trzeba mieć jakieś minimalne podstawy. Pewno dlatego, za jedno i za drugie trudno się zabrać.
Nad własnym uniwersum zacząłem myśleć w 2016 roku. Stworzyłem wtedy zarys alternatywnej rzeczywistości, w której komunizm upada w Polsce bez okrągłego stołu, Związek Radziecki jednak trwa i w latach 90-tych wybucha wojna, w wyniku której nasz kraj jest podzielony na dwie części. Równocześnie świat zalewa kakaina - narkotyk robiony z ziarna kakaowca, co prowadzi do delegalizacji kakao i czekolady w zachodnim świecie.
Potencjał narracyjny tak zarysowanego uniwersum jest ogromny. Sam czubek góry lodowej zawiera w sobie trzy światy alternatywne: Polska bez okrągłego stołu, kontynuacja Polski Ludowej (i ZSRR też) oraz Kartel Bez Kresu. Oczywiście do tego dochodzi reszta globu i teoretycznie nieskończona ilość alternatyw (np. powrót monarchii w Jugosławii). To z kolei sprawia, że tworzenie uniwersum to naprawdę twardy orzech do zgryzienia. Zwłaszcza takiego świata. O wiele łatwiej bowiem wykreować fantasy world, niż alternatywę będącą wynikiem skrętu historii. O ile w pierwszym przypadku wiedza może być pomocna, o tyle w drugim jest niezbędna.
Świat alternatywny musi być logiczny. Jest to zresztą mój częsty zarzut wobec wielu opowieści. Brak w nich naturalnej konsekwencji. Dzieją się w nich wydarzenia, które sprawiają wrażenie doklejonych, nierealnych. Dlatego najlepsze historie (nawet te fantastyczne) to te, w które jesteśmy w stanie uwierzyć.
Praca nad Uniwersum KBK rodzi całą serię pytań. Szukam na nie odpowiedzi. Logicznych, prawdopodobnych i nie budzących oczywistych wątpliwości. Jeśli mój zapał nie zgaśnie, to efekty będę na bieżąco publikował na Hive. Cóż, zadanie nie jest łatwe. Wielu już próbowało i wielu poległo na tworzeniu alternatywnych światów (np. twórcy serialu 1983).