No i 22. rocznica śmierci Zbigniewa Herberta za nami. Frekwencja nawet przyzwoita. Łącznie 18 osób. Niestety tylko jedna przyniosła swoje wiersze, więc pierwsza część była bardzo krótka. Nieco dłuższe było śpiewanie pieśni. Najwięcej czasu pochłonęło rzecz jasna interpretowanie wierszy Herberta. I tu kolejny raz jestem pod wrażeniem ludzi przychodzących do KBK. Okazuje się bowiem, że rozmawianie o wierszach może być całkiem ciekawe i trwać godzinami. Oficjalna część spotkania zakończyła się po 21.00. Dalsze rozmowy trwały jednak do 23.00.
Wkrótce wrzucę jakieś nagranie w 360 stopniach. Na razie wrzuciłem jedno zdjęcie sferyczne. Można je zobaczyć tutaj.