A czemu mamy się nie szczycić? Stało się, rozkazu nie odwołasz. ;)

Biczowaniem, czy tzw. pedagogiką wstydu faktów nie zmienisz. A bohaterstwo zasługuje na pamięć i szacunek. Moim zdaniem wyjścia są dwa - możemy wyciągać z naszej historii to co najlepsze, jak inne narody lub coraz bardziej pogrążać się w odmętach szaleństwa, które powoli zrównuje Polaków z nazistami, którzy nota bene tracą powoli narodowość i już w zasadzie nie wiadomo czy oni przybyli z Marsa czy ciemnej strony Księżyca...

Inna sprawa, że warto uczyć się na błędach. I z tej strony patrząc przychylam się do Twojego komentarza, że niestety mamy z tym nadal spore problemy. A zarazem wydaje mi się, że mamy jeszcze taką cechę, że ze skrajności lubimy popadać w skrajność - od romantycznych, bezsensownych zrywów, do kompletnej negacji jakiejkolwiek walki. Chyba minie jeszcze sporo czasu zanim uda się to jakoś wyśrodkować.