သာဝတၳိျပည္ရိွ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္၌ ေဂါတမဘုရား႐ွင္ သီတင္းသံုးစမၸယ္ေတာ္မူစဥ္ျဖစ္၏
သာဝတၳိျပည္သား ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ရဟန္းအျဖစ္ ငါးဝါျပည့္ၿပီးေသာအခါတြင္ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာတို႔ကို ပန္ၾကား၍ ကမၼ႒ာန္းသင္ယူၿပီးသကာလ ေကာသလတိုင္း ဇနပုဒ္ ရြာတစ္ရြာကို အမွီျပဳေနထိုင္လ်က္ ကမၼ႒ာန္းတရားတိုကို အားထုတ္ေနခဲ့၏ ဝါတြင္းသံုးလပတ္လံုး အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းပါေသာ္ျငား မည္သည့္တရားထူးကိုမ်ွမရခဲ့ပဲ ယုတ္စြအဆံုး အာရံု နိမိတ္ကေလးမ်ွမထင္ ထိုအခါ ရဟန္းလည္.....
ငါကား ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ိဳးတြင္ ..ပဒပရမ..ဟူေသာ ပုဂၢိဳလ္အမ်ိဳးအစား၌ ပါဝင္သူျဖစ္ရာ၏။ ဤဘဝ၌ တရားထူးကို ရႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ ဤေတာ ဤရပ္၌ ေနထိုင္သီတင္းသံုး၍လည္း အက်ိဳးမရွိသည့္အတြက္ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္၏ အဆင္းေတာ္ကို ၾကည္ညိဳကာ တရားေတာ္ကို နာၾကား၍ အခ်ိန္ကုန္လြန္ေစျခင္းသာလ်ွင္ သင့္ေပလိမ့္မည္ဟူ၍ ၾကံစည္ကာ လံုးလဝီရိယကိုေလ်ာ့လိုက္ၿပီး ဇနပုဒ္ကိုစြန္႔ခြာလ်က္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ လွမ္းႂကြလာခဲ့ေတာ့သည္ ထိုရဟန္း၏အျဖစ္ကို အေဆြခင္ပြန္းတို႔ သိၾကေလေသာ္ ဘုရား႐ွင္ထံေတာ္ေမွာက္သို႔ ပိုေဆာင္ၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းကို ႐ိုေသစြာ ေလ်ွာက္ထားၾကကုန္၏ ဘုရား႐ွင္လည္း အေၾကာင္းစံုကိုသိေလလ်ွင္......
ခ်စ္သား.....ရဟန္း
အဘယ္ေၾကာင့္ လံုးလဝီရိယကိုေလ်ာ့ဘိသနည္း လံုးလဝီရိယမ႐ိွေသာသူကား အရဟတၱဖိုလ္မရႏိုင္ သင္သည္ ေ႐ွးအခါကာလက လံုးလဝီရိယရိွသူျဖစ္၏ အဆံုးအမကို နာယူ၏ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဗာရာဏသီမင္း၏ သားေတာ္တစ္ရာတြင္ အေထြးဆံုးျဖစ္ပါလ်က္ မင္းအျဖစ္ကိုရဖူးႁပီ.....
ဟု မိန္႔ဆိုကာ ထိုရဟန္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္းသည့္ အတိတ္ဇာတ္ကို ေဆာင္ေလေတာ့သတည္း။
အပိုင္ ၂. ဆတ္ရန္
@moemoekyaw myanmar