တရားတန္ဖိုး(အပိုင္း၂)

https://steemit.com/myanmar/@mgmglattt/tyaatnpao-0725f62d2240f
အထက္ပါlinkတြင္ တရားတန္ခိုးအပိုင္း(၁)အားဖတ္ရွုနိုင္ပါတယ္။

crd-org-source
ကြ်န္ေတာ္တို့လူဘဝသက္တမ္းတေလ်ာက္အေရးႀကီးဆံုးအခ်ိန္ကေတာ့ ေသခါနီးအခ်ိန္ပါပဲ။ အသက္ထြက္ခါနီးျဖစ္တဲ႕စိတ္ေပၚမူတည္ျပီး ဘဝကူးႀကရတာပါ။ ဒီစိတ္ေကာင္းဖို့ဆိုတာ အသက္ရွင္စဥ္ ကိုယ္လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုေတြစိတ္ထားျဖူစင္မွုေတြ အေပၚမူတည္ေနပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက စိတ္ထားျဖူစင္မွုလည္းရွိတယ္ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုလည္းရွိတဲ႕လူပဲ ေသခါနီးပတ္ဝနး္က်င္ေကာင္းဖို့လည္းလိုပါတယ္။ ဒီအေႀကာင္းရာေတြနဲ႕ပက္သက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္တို့ေတြအေရးႀကီးလိုက္နာရမည့္ သတိျပုရမည့္အခ်က္ေတြကို ဥပမာမ်ားနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

crd-org-source
ကိုယ္ရဲ႕မိသားစုထဲကျဖစ္ျဖစ္ အျခားရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသခါနီးအခ်ိန္နဲ႕ႀကံဳ လာျပီဆိုရင္အခုဆက္ေရးမည့္အခ်က္မ်ားကို အထူးသတိျပုလိုက္နာရပါမယ္။
၁။လူနာ နားကိုလူမ်ားဝိုင္းအံုေနျခင္းမျပုရပါ။
၂။စကားေျပာဆိုျခင္းမ်ားမျပုရပါ။
၃။လူနာေကာင္းစဥ္အခ်ိန္က နွစ္သက္တတ္ေသာ
တရားေခြအားဖြင့္ေပးထားရန္(သို့) ဝိပသနာ အလုပ္ေပး တရားအားဖြင့္ေပးထားရန္ တို့ပဲျဖစ္ပါတယ္။
လူတစ္ေယာက္accedientျဖစ္တာတို့ ဦးေနွာက္ေသြးေႀကာပ်က္တာတို့ နလံုးေရာဂါေႀကာင့္ရုတ္တရက္ ေသဆံုးတာတို့ဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို့အေနနဲ႕ ဘာမွမတတ္နိုင္ဘူးေပါ့။ နာတာရွည္ေရာဂါေဝဒနာခံစားေနရျပီး ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို့ လုပ္ေပးနိုင္တာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့အထက္ပါအခ်က္(၃)ခ်က္ပါပဲ။

crd-org-source
လူတစ္ေယာက္ေဝဒနာေတြခံစားေနရျပီး အေျခေနမေကာင္းေတာ့ဘူးဆိုရင္ အနီးပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြေရာက္လာျပီး လူနာနားဝိုင္းအံုကာ ဟိုေျပာဒီေျပာ ေျပာတတ္ႀကတယ္။ အဲဒီဆူဆူညံညံ အသံေတြေႀကာင့္ ေသခါနီးအယူမွား အစြဲမွားေတြနဲ႕ေသတတ္ပါတယ္။ တရားရွုမွတ္ဘူးတဲ႕သူေတာင္ ဒီလိုအျဖစ္ပ်က္ေတြ ျဖစ္တတ္တယ္ဆိုရင္တရားမရွုမွတ္ခဲ႕သူဆိုရင္ပိုဆိုးျပီေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္နာႀကားဖူးတဲ႕တရားတစ္ပုဒ္ထဲက ဥပမာတစ္ခုကို ေဖၚျပခ်င္ပါတယ္။ တခါကရြာတစ္ရြာမွာ ဆရာေတာ္တစ္ပါးရွိပါတယ္။ ရြာဦးေက်ာင္းရဲ႕ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဆရာေတာ္ဟာ ဆြမ္းစားေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို ေဆာက္လုပ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ပါ။ တစ္ေန့မွာ ဆရာေတာ္ဟာ ေရာဂါေဝဒနာတစ္ခုကိုျပင္းထန္စြာခံစားရျပီး ျပန္လြန္ေတာ္မူမည့္အခ်ိန္ကိုေရာက္လာတယ္ေပါ့။ တကာ တကာမေတြကလည္း ဆရာေတာ္အသဲအသန္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုျပီး လာႀကည့္ႀကတာေပါ့။ ဆရာေတာ္စုတည္စိတ္က်ခါနီးအခ်ိန္ေလးမွာပဲ တကာမတစ္ေယာက္က" အမေလး ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕ ဆရာေတာ္မရွိရင္ဒီေက်ာင္းႀကီး
ဘယ္သူ ဆက္ေဆာက္ေတာ့မလဲဘုရား" လို့ထေအာ္လိုက္တဲ႕အတြက္ ဆရာေတာ္ဟာေက်ာင္းကိုစြဲျပီး ျပန္လြန္ေတာ္မတဲ႕အတြက္ ျပိတၱာျဖစ္သြားခဲ႕ပါတယ္။ဒီဥပမာကိုႀကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ရဟန္းသိကၡာနဲ႕ေနလာတဲ႕ ဘုန္ႀကီးေတာင္ဒီလိုျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို့ပုထုဇဥ္ေတြအတြက္ေတာ့ဆိုဘြယ္ရာမရွိပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို့ ညီကိုေမာင္နွစ္မေတြရဲ႕ မိဘ အဖိုး အဖြားေတြရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ဒီလိုအျဖစ္ပ်က္ေတြမျဖစ္ရေအာင္ အထက္မွာေဖၚျပခဲ႕တဲ႕ အခ်က္(၃)ခ်က္ကို လိုက္နာႀကပါလို့ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ေနာက္ဥပမာတစ္ခုကေတာ့
ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကုသိုလ္တစ္ခုအေႀကာင္းကိုေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ နာမည္ကေအာင္ခန့္ပါ။တေန့မွာေအာင္ခန့္ရဲ႕
မိတ္ေဆြျဖစ္တဲ႕ကိုသက္ဦးက သူရဲ႕ညီမေလးဟာ လည္္ေခ်ာင္းကင္စာျဖစ္ျပီး မခံမရပ္နိုင္ေအာ္ဟစ္ေနပါတယ္။ လူနာေစာင့္နပ္စ္မေလးကလည္း မခံနိုင္ေတာ့ပဲ မေစာင့္နိုင္ေတာ့မယ့္အေျခေနေရာက္လာေနပါျပီ။ကင္စာေဝဒနာေတြထဲမွာ လည္ေခ်ာင္းကင္စာဟာ
ကင္စာေဝဒနာေတြထဲမွာ အျပင္းထန္ဆံုးနဲ႕အခံရအခက္ဆံုးပါ။
အဲဒါေႀကာင့္ ကိုသက္ဦးက ေအာင္ခန့္ကို အကူညီလာေတာင္းပါတယ္။ သူတို့နွစ္ေယာက္က တရားပတ္အတူဝင္ဖူးတာေႀကာင့္ေအာင္
ခန့္အေနနဲ႕တရားအေႀကာင္းကို တစ္ဖက္လူနားဝင္ေအာင္ေျပာတတ္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္သိရွိထားတဲ႕အတြက္ေႀကာင့္ အကူညီလာေတာင္းျခင္းပါ။ ကိုသက္ဦးကေတာ့ တရားပတ္ဝင္ခဲ႕ေသာ္လည္း ေအာင္ခန့္ေလာက္ တရားသေဘာေတြ နားမလည္ခဲ႕ဘူးလို့ သူကိုယ္တိုင္ျပန္ေျပာခဲ႕ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ တရားနားလည္မွုဟာ မိမိရဲ႕ သဒၵါတရား ယံုႀကည္မွု စိတ္ဝင္စားမွု ေရွးဘဝပါရမီဓာတ္ခံ စတဲ႕အခ်က္ေပၚမူတည္ျပီး တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦးမတူနိုင္ပါဘူး။ ေအာင္ခန့္ ကိုသက္ဦးတို့အိမ္ေရာက္ျပီး ေဝဒနာခံစားေနရတဲ႕ ကိုသက္ဦးညီမေလးကို တရားျပပံုအား ေနာက္Postမွာဆက္လက္ေဖၚျပသြားပါ့မယ္။
steemitမိသားစုမ်ား အားလံုးက်န္းမာႀကပါေစ။
MSC-251
author @mgmglattt