ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပထမ ၂၈ေယာက္ မွာ work permit card ရၿပီျဖစ္သျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကုမၸဏီ ရံုးခ်ဳပ္တြင္ ျငမ္းသင္တန္းကို တက္ေရာက္ၾကရပါသည္။ ရံုးခ်ဳပ္အေဆာက္ အဦးမွာ ၅ ထပ္ ျဖစ္ၿပီး နေဘးတြင္ workshop အေဆာက္ အဦး ႀကီး ရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျငမ္းသင္တန္းမွာ ထို workshop ၏ နေဘးတြင္ရွိပါသည္။ ထို ျငမ္းသင္တန္း စတက္ေသာေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အား group မ်ားဖြဲ႕ ေစပါသည္။
အေၾကာင္းမွာ ျငမ္းဆင္ျခင္းအလုပ္သည္ အဖြဲ႕လိုက္ညီညီ ညာညာလုပ္ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေယာက္ ၃၀ မွာ ၂ ေယာက္ျပန္သြားၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ၁၀ ေယာက္တဖြဲ႕၊ ၉ ေယာက္ ၂ ဖြဲ႕ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းၾကရပါသည္။ ထိုသင္တန္း တက္ေသာ ပထမေန႔မွာပင္ အႏၵိယကုလား လူသစ္ ၁၀ ေယာက္လည္း ပါလာပါသည္။ အစပထမတြင္ အဖြဲ႕ျဖစ္လ်င္ၿပီးေရာ ၾကံဳသလို ဖြဲ႕ခဲ့ၾကျခင္းသည္ ေႏွာင္ အလုပ္ တကယ္လုပ္ရေသာအခါ မ်ားစြာ အခက္အခဲျဖစ္ေစပါသည္။
ထိုပထမေန႔ေတာ့ ျငမ္းဆင္နည္း သီအိုရီျဖင့္ သာၿပီးခဲ့ရပါသည္။ ဒုတိယေန႔မွ စၿပီး အဖြဲ႕ ၄ ဖြဲ႕ကို ဆရာတေယာက္တည္းက တၿပိဳင္တည္း သင္ေပးပါသည္။ ဆရာမွ မိမိတို႔ ျမန္မာ ၂ ဖြဲ႕ကို အေျခခံျငမ္း ပံုစံ drawing ျပ၍ ထို အတိုင္းကို လက္ေတြ႕ျပ၍ သင္ေပးပါသည္။ က်န္ေသာအဖြဲ႕သားမ်ားက လိုက္ၾကည့္ ရပါသည္။ ဆရာမွာ မေလးလူမ်ိဳး ျဖစ္၍ သူေျပာေသာ အဂၤလိပ္ စကားအားနာမလည္ ေသာေၾကာင့္ မၾကာခဏ ေအာ္ေငါက္ခံရပါသည္။
သူလည္ ေနပူထဲတြင္ ႀကိဳးစားပမ္းစားသင္ေပး ကၽြန္ေတာ္တို႔ သင္တန္း သားမ်ားလည္း ေခၽြးျပန္ ေနေသာ္လည္း နားခြင့္မရွိပါ။ ထိုအခ်ိန္ က ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလုပ္သမား ဝတ္စံု uniform ရရွိေနၿပီျဖစ္သည္။
မိမိတို႔မွာ ျငမ္း မဆင္ခင္ PPE ဟု ေခၚေသာ မိမိကိ္ုယ္ကို အႏၶရာယ္ကင္းေအာင္ကာကြယ္ထားေသာ ျပစၥည္းမ်ား ဝတ္ဆင္ရပါသည္။ ထို PPE မွာ ကုမၸဏီမွ အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ မျဖစ္မေနထုတ္ေပးရပါသည္။ ထိုပစၥည္း မ်ားမွာ Safety hamlet ေခၚ မိမိဦးေခါင္းအား ကာကြယ္ေပး ေသာ ဦးထုပ္၊ မိမိမ်က္လံုး ကို ကာကြယ္ေပးထားေသာ Safety glass ေခၚ ကြဲ ေၾကျခင္းမရွိေသာ မ်က္မွန္ ၊ body harness & double lanyard ခၚ အျမင့္မွ ႐ုတ္တရက္ ျပဳတ္ မက်ေစရန္ ကိုယ္ကို သိုင္းခ်ဳပ္ထားေသာ ဝတ္စံု ေခၚ သိုင္းႀကိဳး ( ထို သိုင္းႀကိဳးမွာ ေလထီးခုန္ စစ္သည္မ်ားဝတ္ရေသာ သိုင္းႀကိဳးႏွင့္ အတူတူျဖစ္ပါသည္။
ထို သိုင္းႀကိဳး ဝတ္ဆင္နည္းမွာ သီးသန္႔ရွိေသာ္လည္း စာေလးမည္စိုး၍ မေဖၚျပေတာ့ပါ) မိမိေျခေထာက္ထိခိုက္ျခင္းမွ ကာကြယ္ရန္ Safety shoe ေခၚလည္ရွည္ သေရဖိနပ္ ႏွင့္ မိမိ လက္ကို မထိခိုက္ႏိုင္ေစရန္ glove ေခၚ သာေရလက္အိတ္ကို ဝတ္ဆင္ရပါသည္။ ႐ို႐ိုသာမန္ ခ်ည္သားလက္အိပ္မွာ တရက္ပင္အသံုးမခံပါ။
ဤသို႔ မိမိကိုယ္ကို PPE ဝတ္ဆင္ၿပီးပါက အလြန္သိသာပါသည္။ မိမိတို႔ မွာ အလုပ္ပင္မလုပ္ရေသး ထို body harness ကို နည္းစနစ္မွန္ကန္စြာ ဝတ္ဆင္တတ္ရန္ ေလ့က်င့္ရင္းကပင္ ေခၽြးျပန္ေနၾကပါသည္။ ထို body harness ဟု ေခၚေသာ သိုင္းႀကိဳးမွာ ဝတ္ဆင္နည္း မမွန္လ်င္ lanyard ၏ ခ်ိပ္ဆက္ထားမႈေၾကာင့္ ေအာက္အထိ ျပဳတ္မက်ႏိုင္ေသာ္လည္း မိမိ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ ခါးက်ိဳးတတ္ပါသည္။
ထို႔ ေနာက္သင္တန္းဆရာက အဖြဲ႕ ႏွစ္ဖြဲ႕က္ု ဦးစြာ ျငမ္းဆင္ေစပါသည္။ ျငမ္းမဆင္ခင္ လို အပ္ေသာ ျငမ္းပစၥည္မ်ားကို လိုအပ္သလို သယ္ယူၾကရပါသည္။ မိမိတို႔ မွာ ဝတ္ထားေသာ PPE အေလးခ်ိန္ႏွင့္ ျငမ္းပစၥည္းမ်ားလို သေလာက္သယ္ယူ ၿပီ ျငမ္းဆင္ရန္ အဆင္သင့္ ျပဳ လုပ္ထားစဥ္မွာပင္ အားလံုး ေခၽြးမ်ားျဖင့္ နစ္ေနၾကပါၿပီ။
မိမိ နဖူးမွ က်လာေသာ ေခၽြးမ်ားမွာ မ်က္ခံုးေပၚမွ စီး၍ မ်က္မွန္ေပၚသို႔ က်သျဖင့္ အျမင္မႈန္ဝါး သြားပါက မ်က္မွန္ကို ခၽြတ္ထား၍ မရပါ။ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ၿပီး ျပန္တပ္ထားရပါသည္။ မိမိတို႔ မွာ ပစၥည္း တခါသယ္လိုက္ မ်က္မွန္သန္႔ရွင္းေရး လုပ္လိုက္ျဖင့္ ဗ်ာမ်ားေနရပါသည္။ ေနာင္မွ အျခားျငမ္းသမားမ်ားေျပာျပၾကသျဖင့္ ထို နဖူးေခၽြးျပန္ျခင္းကို ေခါင္းစြပ္ေခၚ အဝတ္ စြပ္ျခင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းခဲ့ရပါသည္။
သေဘာၤက်င္း အလုပ္သမားေလာကတြင္ အလုပ္မ်ိဳးစံုရွိသည့္ အနက္ ျငမ္းအလုပ္ မွာ အႏၲရာယ္ အမ်ားဆံုး ထိခိုက္ဒါဏ္ရာရသူ အမ်ားဆံုး ၊ လူအမ်ားမလုပ္ခ်င္ဆံုးေသာ အလုပ္ျဖစ္ပါသည္။ အႏၲရာယ္ရွိေသာ ေနရာသို႔ ျငမ္းသမားမ်ား အရင္သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ၾကရပါသည္။ ဥပမာ အျခားသူမ်ား အျမင့္ တြင္ သက္ေတာင့္ သက္သာ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ရန္ အတြက္ မိမိတို႔ ျငမ္းသမားမ်ားမွာ အျမင့္ တက္၍ ျငမ္းဆင္ေပးရပါသည္။
နံေဟာင္ ညစ္ပတ္ေနေသာ သေဘၤာ tank အတြင္းသို႔ အျခားသူမ်ား သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ႏိုင္ရန္ ျငမ္းသမားမ်ားက ထိုအနံ႔အသက္မ်ားရွဴ၍ ျငမ္းအရင္ဆင္ရပါသည္။မတတ္ႏိုင္ပါ မိမိမွာ စကၤပူတို႔ စြန္႔စားထြက္လာၿပီျဖစ္၍ အဆိုးဆံုးေသာ အလုပ္ကို လုပ္ဖူးလ်င္ ထိုထက္ဆိုးဝါးေသာ အလုပ္မရွိေတာ့ၿပီျဖစ္၍ ေနာက္ထပ္ေၾကာက္စရာမလိုေတာ့ဟူ၍သာအားတင္းရပါသည္။
Metal Scaffolding ဟု ေခၚေသာသံပိုက္လံုးမ်ား သံ ကလစ္မ်ားကို အေျခခံထား၍ ျပဳလုပ္ရေသာျငမ္းမွာ တကယ္တမ္း အသံုျပဳသူအတြက္ အက်ိဳးရွိသေလာက္ ေဆာက္လုပ္ရသူတို႔မွာ အင္မတန္ပင္ပန္းပါသည္။ ေနပူထဲတြင္ထားထားေသာ သံပိုက္လံုးမ်ားကို လက္အိပ္မပါပဲ ကိုင္၍ မရပါ။ ထို႔ အျပင္ ျငမ္း ေပၚတြင္ Platform အျဖစ္ခင္းေသာ ၁ လက္မ အထူရွိၿပီး ဗ်က္ ၆ လက္မ ခန္႔ က်ယ္ ၿပီး အရွည္မွာ ဆိုဒ္စံု ရွိပါသည္။ ၁မီတာရွည္ေသာ ပ်ဥ္ျပားမွ ၃ မီတာအထိ အရွည္ရွိ ေသာ ပ်ဥ္ျပားဆိုဒ္စံု ရွိပါသည္။
ထို႔ အတူ သံပိုက္လံုးမ်ားမွာလည္း ၁ မီတာမွ ၆ မီတာ အရွည္ အထိ ဆိုဒ္စံုရွိေသာ ပိုက္လံုးမ်ားကို အသံုးျပဳ၍ ျငမ္းဆင္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ေပါ့ပါးေသာ ပစၥည္း တခုမွမပါပါ။ ၆ မီတာ အရွည္ ရွိေသာ သံပိုက္လံုး အေလးခ်ိန္မွာ အနည္း ဆံုး ကီလို ၃၀ ရွိသလို ၃ မီတာ အရွည္ ရွိေသာ ပ်ဥ္ျပား၏ အေလးခ်ိန္မွာလည္း အနည္းဆံုး ကီလို ၂၀ အထက္ရွိပါသည္။ ထိုပထမ ျငမ္း ပံုစံမွာ တထပ္ျငမ္း ျဖစ္ပါသည္။ ပံုမွန္ ၂.၅ မီတာ အျမင့္ သာ ျဖစ္၍ လြယ္ပါသည္။ သို႔ ေသာ္လူသစ္မ်ားအဖို႔ မသက္သာပါ။
အားလံုးဝ္ုင္းလုပ္ရသျဖင့္ အားလံုး၏ အက်ႌတို႔ မွာ ေခၽြးမ်ားျဖင့္ နစ္ေနပါသည္။ ဤသို႔ ပထမ ျငမ္း ပံုစံကို ႏွစ္ ဖြဲ႕ တႀကိမ္ စီ တပ္ဆင္ၾက ျဖဳတ္ၾကရပါသည္။ ပထမ ႏွစ္ဖြဲ႕ ဆင္ထားေသာ ျငမ္းကို ဒုတိယ ႏွစ္ဖြဲ႕ က ဖ်က္၍ အစမွ ျပန္ ဆင္။
ဤ သို႔ ျငမ္း ဆင္ၿပီးလ်င္ ဆရာမွ ျငမ္းကို ဆြဲလႈပ္ပါသည္။သာမန္လႈပ္ျခင္းမဟုတ္ ျငမ္းတိုင္အား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲကိုင္ၿပီးအားျဖင့္ ေဆာင့္ ဆြဲ လႈပ္ရမ္းျခင္းျဖစ္သည္။ ကလစ္မ်ား ေသခ်ာ ၾကပ္မထားေသာ ျငမ္းမ်ား သို႔ မဟုတ္ အခ်ဳပ္တန္းမ်ားျဖင့္ ေသခ်ာ ခ်ဳပ္မထား ေသာ ျငမ္းျဖစ္ပါသည္ ထို ျငမ္းမွာ ရြဲ႕ေစာင္း သြားတတ္သည္။
ထို အခါ ဆရာက မိမိ တို႔ ျငမ္းသင္တန္းသားအားလံုး အားေခၚ၍ မိမိ တို႔ မွာ အျခားသူငွာမ်ား အသံုးျပဳရန္အတြက္ ျငမ္းဆင္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ေခ်ာက္ ဆင္ေနျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း ၊ ျငမ္း မခိုင္ခံ၍ ၿပိဳ က်လ်င္ မိမိတို႔ ျငမ္ ကုမၸဏီ လည္း နာမည္ ပ်က္ႏိုင္ေၾကာင္း ေဒါႏွင့္ ေမာႏွင့္ ရွင္းျပပါသည္။ မိမိ တို႔ ဆင္ထားေသာ ျငမ္း ထိုသို႔ အေျပာခံရပါက အဖြဲ႕သားမ်ားအားလံုး မ်က္ႏွာ ပ်က္ရပါသည္။
ထိုတထပ္ျငမ္းေလးကို ၃ ရက္ခန္႔ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ျဖဳတ္လိုက္ ဆင္လိုက္လုပ္ၾကရပါသည္။ ထို႔ ေနာက္ ၂ ထပ္ျငမ္း သင္ခန္းစာတို႔ တက္ပါၿပီ။ ထို ပထမျငမ္း သင္ခန္းစာမွာ တထပ္ျငမ္း သာ ျဖစ္၍ ျငမ္းေပၚမွ ပစၥည္ လို အပ္လ်င္ လက္တကမ္းျဖင့္ ေပးႏိုင္ပါသည္။ ဒုတိယႏွစ္ထပ္ျငမ္းမွာ ၆ မီတာအျမင့္ ျဖစ္လာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ပို ဂ႐ုစိုက္ရပါသည္။
ဤတြင္ ဆရာက ၂ ထပ္ျငမ္း drawing ေပး၍ လိုအပ္သလို ပစၥည္းမ်ားကို အသင့္ျပင္ေစပါသည္။ မိမိတို႔ အဖြဲ႕ မွာ ျငမ္းပံု စံအသစ္ကို ဆင္ရသျဖင့္ အထူးသတိထား၍ ဆင္ၾကပါသည္။ ပထမ တထပ္တြင္ ျပသနာမရွိေသာ္လည္း ဒုတိယထပ္ဆင္ေသာအခါ ျပသနာတက္ပါေတာ့သည္။
ဒုတိယျငမ္း ေပၚသို႔ ပ်ဥ္ျပား ခင္း ရန္ ျငမ္းပ်ဥ္ျပားကို လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေသာအခါ အေပၚမွ လက္ခံယူသူက လက္မၿမဲ၍ ထို ပ်ဥ္ျပား လြတ္က်ပါေတာ့ သည္။ ကံေကာင္းစြာ ထိုပ်ဥ္ျပားမွာ မည္သူ႔ကိုမွ်ခိုက္မိျခင္းေတာ့ မရွိပါ။ ထိုပ်ဥ္ျပားလြတ္က်ျခင္းႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီးထိုေန႔ကေတာ့ မ်က္ရည္ဝဲ သြားေအာင္ အဖြဲ႕လိုက္ အဆဲခံခဲ့ရပါသည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ျမန္မာလူငယ္မ်ား steemit တြင္ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ....
Photos credit; Google Image
Author : Henry Aung ( Kachin )
