အားလံုးေသာ Myanmar Steemit Community Member အေပါင္း မဂၤလာပါ။
၂၁ ရာစုႀကီးကို ဖရန္စစ္ဖူကူးရားမား (Francis Fukuyama) က Clash of Civilizations တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ႕မ်ား တြန္းတိုက္ၾကတဲ့ ရာစုလို႕ ဖြင့္ဆိုခဲ့တယ္။ ယဥ္ေက်းမႈ႕မ်ား တြန္းတိုက္ေနၾကတဲ့ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဘယ္အရာေတြ သတိထားရမယ္ ဆိုတာေလး ေ၀မွ်သြားပါမယ္။
ဒီေန႕မနက္ သမီးကို ဘတ္စ္နဲ႕ ေက်ာင္းလိုက္ပို႕ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ m&m ေခ်ာကလက္ထုပ္ကို တစ္ခံုေက်ာ္မွာရွိေနတဲ့ သူ႕အေမကို လွမ္းၿပီးေပးတယ္။ အလယ္ခံုမွ အသက္ႀကီးတဲ့ အဘိုးႀကီးတေယာက္ ထိုင္ေနတယ္။ အဲဒါနဲ႕ သူ႕အေမက 'သမီး အဲဒီလို လူႀကီးအေပၚ ကေန ေက်ာ္မေပးနဲ႕ေလ' လို႕ လွမ္းေျပာ ၿပီးတားလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႕ သမီးက ျပန္ထုိင္ၿပီး ငိုင္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တာ သူတခုခုကို စဥ္းစားေနတယ္လို႕ ထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ သူ စဥ္းစားေနတာ 'ငါ့ အေမက ဘာလို႕ ငါ့ကို ဒီလိုေျပာတာလဲ။' ဆိုတာ သူ သေဘာေပါက္ပံု မရဘူး။ ေျပာရရင္ ယဥ္ေက်းမႈ႕ဆိုတာ သူသေဘာ ေပါက္ပံု မရဘူး။ သူ႕ကို ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဒီ ယဥ္ေက်းမႈ႕ အေၾကာင္းေ၀မွ်ဖို႕ ျဖစ္လာတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ စလံုးေရာက္ၿပီး ပထမကုမၸဏီမွာ အလုပ္စ ၀င္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ အထက္အရာရွိ သူနဲ႕ စကားေျပာရင္ လက္ကေလး ပိုက္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ရိုရိုေသေသ စကားေျပာပါတယ္။ သူတို႕ကို ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ့္ကို သိပ္မၾကည္ သလိုလုိဘဲ။ ဒီလိုနဲ႕ ေနာင္ ရင္းႏွီးလာၿပီး စကားေျပာၾကတဲ့အခါ ကိုယ္က သူတို႕ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႕ စိတ္ထဲက အတိုင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလာတယ္။ မင္းက ငါတို႕ အေရွ႕ွလက္ပိုက္ထားေတာ့ ငါတို႕ကို challenge စိန္ေခၚတဲ့ပံု ေပါက္ေနတယ္တဲ့။ ဒီေကာင္ အခုမွလည္း အလုပ္၀င္လာေသးတယ္။ ပမာမခန္႕ပံုေပါ့။ အဲဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပန္ရွင္းျပရတယ္။ မဟုတ္ဘူး။ ငါတို႕ ယဥ္ေက်းမႈ႕က လက္ပိုက္တယ္ဆိုတာ ရိုေသ ေလးစားတဲ့ ပံုစံ ေက်ာင္းမွာ ဆရာ ဆရာမေတြဆို လက္ပိုက္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ၾကတာလို႕ စသျဖင့္ ရွင္းျပလိုက္ရတယ္။ အဲဒီကစၿပီး ကၽြန္ေတာ္ လက္ပိုက္တဲ့ အက်င့္ ေဖ်ာက္ထားလိုက္ရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာျပည္မွာ တခုခုကို ညႊန္ျပစရာရွိတယ္ဆိုရင္ လူႀကီး၊ လူငယ္ လက္ညွိဳးေလးသံုးၿပီး ဟိုဟာ၊ ဒီဟာ နဲ႕ ညႊန္ျပတာ ဘာမွ ျပႆနာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုဘဲ ညႊန္ျပေနၾကတာဘဲ။ ေစ်းသြားရင္ ဟိုဟာ ၅ က်ပ္သားေပးပါ။ ဒီဟာက ဘယ္ေစ်းလဲ စသျဖင့္ လက္ညိဳးေလး ထုိးထိုးၿပီး ေမးတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သင္ဟာ မေလးလူမ်ိဳးေတြနဲ႕မ်ား စကားေျပာ ဆက္ဆံရလို႕ ညႊန္ျပစရာရွိတယ္ဆိုရင္ လက္ညွိဳးနဲ႕ ညႊန္မျပပါနဲ႕။ လက္ညိဳးနဲ႕ ညႊန္ျပတယ္ဆိုတာ သူတို႕ ယဥ္ေက်းမႈ႕အရ အရမ္း ရိုင္းလြန္းတဲ့ အျပဳအမူတဲ့။ ညႊန္ျပစရာရွိရင္ လက္မနဲ႕ ထိုးျပရတယ္။ တမ်ိဳးႀကီးေနာ္ လက္ညိဳးႀကီးနဲ႕ ညႊန္ျပရတယ္ ဆိုတာ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါ သူတို႕ ယဥ္ေက်းမႈ႕ေပါ့။
ျမန္မာမွာ အသံုးအႏႈံးတခုရွိတယ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ႕ ဘာသာ ထံုးတမ္း စဥ္လာ ဆိုတဲ့ စကားေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီယဥ္ေက်းမႈ႕ေတြက ဘာသာေရးနဲ႕ စပ္စပ္ေနလားဆိုေတာ့ မဆိုင္ဘူး။ မဆက္ဘူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္။ ဥပမာ - ခင္ဗ်ားဟာ ဗုဒၶဂါယာကို သြားမယ္ဆိုရင္ ေဗာဓိေညာင္ပင္ေရွ႕မွာ လွမ္းဒိုင္ဗင္ထုိး ပစ္ၿပီး ဘုရားရွိခိုးတဲ့ တိဘတ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို ေတြ႕ရလို၊ ေျခေထာက္ႀကီးကို ဘုရားဘက္ ဆန္႕ လက္ကိုရွိခိုးၿပီး ဘုရားကန္ေတာ့ေနတဲ့ သီရိလကၤၠာလား၊ ဘယ္ကလဲမသိဘူး ကုလာမႀကီးကိုလည္း ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ျမန္မာေတြလို ေျခေထာက္ေလး သိမ္းၿပီး ထိျခင္း ငါးျဖာနဲ႕ ဘုရား ကန္ေတာ့ေနတဲ့ သူေတြလည္း ေတြ႕ရမွာဘဲ။ (ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မေရာက္ဘူးပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ ဗီဒီယိုေတြထဲမွာ ေတြ႕ဘူးတာပါ။) အဲဒီလို မိမိတို႕ ယဥ္ေက်းမႈ႕နဲ႕ အညီ ဘုရားရွိခိုးေနတဲ့ ဟာကို ' ဟို ကုလားမႀကီး ဘုရားဘက္ ခင္ဗ်ား ေျခေထာက္ႀကီးဆင္းၿပီး ေနရသလား။ မိုက္ရိုင္းတာဗ်ာ။' ဆိုၿပီး မ.ဘ.သ သြားလုပ္လို႕မရပါဘူး။ အဲဒါ သူ႕ယဥ္ေက်းမႈ႕နဲ႕ အညီ ဘုရားရွိခိုးေနတာ။ ဒီေလာက္ဆို ဘာသာနဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ႕ ကြဲသြားၿပီလို႕ ျမင္မိၾကမွာပါ။
အေနာက္တိုင္း ယဥ္ေက်းမႈ႕က်ေတာ့ ေယာက်ားေတြဆို ဖိနပ္၊ မိန္းမဆို ဦးထုပ္ စသျဖင့္ တန္ဖိုးထားၾကတယ္။ ဖိနပ္ဆို ေျပာင္ေနေအာင္ တိုက္ထားၿပီး ပြဲတပ္ တပ္ၾကတယ္။ ေျခညွက္ဖိနပ္ ဒါမွ မဟုတ္ ေျခဗလာသြားတာဟာ ရိုင္းတယ္လို႕ သတ္မွတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ေန႕ရာေတြ ျပတိုက္ေတြ၊ ခန္းမေတြ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ ညွက္ဖိနပ္နဲ႕ ဆို အ၀င္မခံတာေတြကို ရွိတယ္။ အမ်ိဳးသားေတြ ဘုရားေက်ာင္းေတြ သြားမယ္ဆို ဖိနပ္ကို ေသခ်ာတိုက္ၿပီး စီးသြားတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြက်ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္း၊ ဦးထုပ္ကို ေသခ်ာ က်က်နန ေဆာင္းၿပီး ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း သြားၾကတယ္။ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈ႕အရ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ ဘုရားတို႕ဆို ဖိနပ္ ခၽြတ္၀င္ၾကရတယ္။
အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတာ တခုရွိတယ္။ အဂၤလိပ္ေခတ္ကေပါ့ ၾကားေတာ့ ၾကားဘူးၾကမွာပါ 'ဖိနပ္ျပႆနာ အေၾကာင္း၊' အဂၤလိပ္ေတြက သူတို႕ကိုယ္တိုင္ ေစာ္ကားခ်င္စိတ္ရွိခ်င္မွ ရွိမယ္။ (ကၽြန္ေတာ္ မရွိဘူးလို႕ မေျပာဘူး။) ေနာက္ ယဥ္ေက်းမႈ႕ကို မသိလို႕ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ထပ္ၿပီး စဥ္းစားၾကည့္တာ သူတို႕ ယဥ္ေက်းမႈ႕နဲ႕ အညီ ျပဳလုပ္မိတာ ျဖစ္ရင္ ျဖစ္မယ္။ ဘုရားေပၚ ဖိနပ္နဲ႕တတ္မိတယ္ေပါ့။ အဲ့ဒီမွာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ဖို႕ အကြက္ေခ်ာင္းေနၿပီး၊ ႏုိင္ငံေရး အကြက္၀င္သြားလို႕ ဒီဖိနပ္ျပႆနာဆို ျဖစ္လာတာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေနာ္။ ဘယ္လို ေျပာမလဲ ဆိုေတာ့ သူတို႕ အျဖစ္က ခရစ္ယာန္ ဘုရားေက်ာင္းထဲ ျမန္မာလူမ်ိဳးတေယာက္ ဖိနပ္ခၽြတ္ၿပီး ၀င္သြားတာမ်ိဳးေပါ့။ အဲဒါမွားလား။ လံုး၀ မမွားပါဘူးေနာ္။ မိမိနားလည္တဲ့ မိမိယဥ္ေက်းမႈ႕နဲ႕ အညီ ျပဳလုပ္မိသြား တာလား။ အဂၤလိပ္ဘက္က ေရွ႕ေနလိုက္ေပးတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သိပ္ၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မေရးရဲဘူး။ နားလည္ လိုက္ၾကေတာ့ဗ်ာ။
ေျပာခ်င္တာကာ ဒီမွာ ယဥ္ေက်းမႈ႕ေတြ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ကုန္ၾကၿပီ။ တိုက္မိ ကုန္ၾကၿပီ။ ဟိုတေလာက သတင္းတခု ဖတ္ရတယ္ တရုပ္အစုိးရက သူ႕ႏိုင္ငံသားေတြ တျခားအရပ္ေဒသကို ခရီးသြားရင္ စကားအက်ယ္ႀကီးမေျပာနဲ႕တို႕၊ ကိုယ္အမူအရာ ထိန္းသိမ္းတို႕ စသျဖင့္ သတိေပး ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြ လုပ္လာရတယ္။ ဒီလိုမွမလုပ္ရင္ သူတို႕ ႏိုင္ငံသားေတြ ယဥ္ေက်းမႈ႕မရွိဘူးလား။ တပါးႏိုင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ႕ကို မသိရေကာင္းလား အေျပာခံရမယ္။ ဟိုတခါက မႏၱေလးမွာ ျဖစ္သြားတဲ့ ဓမၼာရံု အသံခ်ဲ႕စက္ ျပႆနာမွာလည္း ဒါေၾကာင့္လည္း ပါခ်င္ ပါေနမွာေနာ္။ ဒါေပမဲ့ မေျပာရဲပါဘူး။ ကိုယ္က နားလည္ၾကည့္ ေပးတာပါ။ အခုဆို ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံသြားရင္ အလုပ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ အလည္ဘဲသြားသြား အဲဒီႏုိင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ႕၊ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေတြ သတိေပးခ်က္ေတြကို ဂရုတစိုက္ ေလ့လာထားသင့္တယ္။ online ေပၚကေန အလြယ္တကူ ရွာလို႕ရေနပါၿပီ။
မိမိ ကိုယ္ပိုင္ အမ်ိဳးသား ယဥ္ေက်းမႈ႕ဆိုတာ ထိန္းသိမ္းသင့္တယ္။ ထိန္းသိမ္းရမဲ့ တာ၀န္လည္း ရွိတယ္။ Myanmar Steemit ထဲမွာ ဆရာ/ ဆရာမေတြ၊ မိဘေတြ၊ တူ/တူမေတြ စတဲ့ ကေလးေတြနဲ႕ ဆက္ဆံေနရတဲ့ သူတေတြ ရွိပါလိမ့္မယ္။ အဲ့ေတာ့ မိမိကေလးကို မိမိရဲ႕ အမ်ိဳးသား ကိုယ္ပိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ႕ေတြ သင္ေပးၾကရင္ ဒီယဥ္ေက်းမႈ႕ေတြဟာ အကန္႕ အသတ္ ေဘာင္ရွိတယ္။ ေနရာတိုင္း သံုးစြဲလို႕မရဘူး ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း သင္ျပသင့္တယ္။ ဥပမာ ကေလးေတြကို ႏႈတ္ဆက္ဖို႕ လက္ပိုက္ခိုင္းတယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ မိမိတို႕ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ႕ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း သံုးဖို႕သာ သင့္ေတာ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ သူတို႕ နားလည္ေအာင္ ယဥ္ေက်းမႈ႕ဆိုတာ ေဘာင္ ရွိတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း တခါတည္း သင္ျပ သင့္ပါတယ္။ ဒါမွ သူတို႕ ကၽြန္ေတာ္လို အျဖစ္မခံ ရေတာ့မွာပါ။
'သင္တခုခု ရသြားျခင္းက သင့္အရည္အခ်င္းျဖစ္ၿပီး
ဘာမွ မရသြားပါက ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ပါသည္။'
ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ -
@HtunMinZaw (MSC 087)
