အပိုင္း ၁ ဖတ္႐ႈရန္
အပိုင္း ၂ ဖတ္႐ႈရန္
အပိုင္း ၃ ဖတ္႐ႈရန္
ငစိုတစ္ေယာက္တစ္ကယ္ပင္ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ေတာ့မည့္ပုံပင္။ယခုေျပာေနသည့္ပုံကား စေနာက္၍ေျပာေနသည့္ပုံမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ေပ။
" ေအးပါကြာ လုပ္တာလည္းလုပ္ေပါ့ ရြာလည္း မၾကာခန ျပန္လာေပါ့ ငစိုရာ။မင္းလည္းသိတဲ့အတိုင္း ဒီရြာမွာ အေပါင္းသင္းဆိုလို႔ မင္းကိုသာအခင္ဆံုးပါကြာ"
ဟုတ္ေတာ့လည္းဟုတ္ေပသည္။ကိုထြန္းလွကား ကိုစိုအေပၚ၌ အေတာ္ပင္ အႏြံနာခံ၍ပင္ ေပါင္းသင္းလာသည့္သူပင္။ကိုစိုထက္ အသက္အနည္းငယ္ႀကီး၍လည္း ညီငယ္တစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ကိုစိုအား ဂ႐ုစိုက္တတ္ေသးေပသည္။
ဒါေတြကိုလည္းကိုစိုတစ္ေယာက္သိေပသည္။ကိုထြန္းလွႏွင့္ကိုစိုတို႔ကား သူငယ္ခ်င္းမ်ားထက္ပင္ပိုကာ ညီအကိုႏွစ္ဦးႏွင့္ပင္ တူ၍ေနေလသည္။
ႏွစ္ဦးလံုးလူလႊတ္မ်ားျဖစ္ၾက၍ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ားသြားလာလ်ွင္လည္း ႏွစ္ဦးသား သြားလာတတ္ၾကသူမ်ားပင္။
ကိုစိုကားေမာင္းအလုပ္စတင္လုပ္ကိုင္သည့့္ေန႔၌ပင္ ေဒၚျမမွ သုံးစရာ႐ွိလ်ွင္သံုးရန္ဟုဆိုကာ ေငြသုံးေသာင္း လာေပးေလသည္။
ကိုစိုလည္း လိုရမယ္ရ ယူ၍ပင္ထားလိုက္ေလ၏။
တစ္ေနကုန္တစ္ေနခန္း ကားေမာင္း၍ ဂိုေထာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကုန္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးရေလသည္။
ညေနနားေနခ်ိန္ေရာက္မွာသာ မိမိနားေနေဆာင္အျဖစ္ ဂိုေထာင္အေပၚထပ္ခိုးေလး၌ ေနရာရေလသည္။
နားေနခ်ိန္မ်ား၌မႈ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္၍ အထီးက်န္သလိုမ်ိးခံစားရေလသည္။
ကိုစိုတစ္ေယာက္ ရသမ်ွေငြေလးမ်ားအား ျခစ္ျခဳပ္စုကာ ထားေလ၏။
ေငြစု၍သူေ႒းမျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ထိုစုထားသည့္ေငြမ်ားျဖင့္ အရင္းအႏွီး လုပ္၍ရသည္မဟုတ္ေပေလာ။
.
Crd-org-source
ကိုစိုအေနႏွင့္လည္း စုေဆာင္း၍မခင္ေပ။စားစရိတ္အားလုံးမွာ အလုပ္႐ွင္မွ က်ခံေပးေသာအခါ သူ႔အတြက္ အေသးစားအသုံးစရိတ္ေလးမ်ားသာ႐ွိေနသည္။
ကိုစိုႏွင့္ မတင္ေမတို႔သည္လည္း မၾကာခနဆိုသလိုပင္ အတူတြဲ၍ လုပ္ကိုင္လာေသာအခါ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး မသိမသာ သံေယာဇဥ္ တြယ္မိေနၾကေတာ့သည္။
တရားဝင္ ခ်စ္သူမ်ားမျဖစ္ၾကေသးေသာ္လည္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မ်က္လုံးခ်င္းဆံုေလတိုင္း သံေယာဇဥ္ အရိပ္တို႔ကား ဖုံဖိထား၍မရႏိုင္ေအာင္ ေပၚလြင္ေနတတ္ေလသည္။
.
(အပိုင္း ၅ ဆက္၍ဖတ္ေပးပါရန္)
.
Msc No 179
@aunggyi100
Myanmar Steemit မိသားစုဝင္အားလုံး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။