ကိုယ္ကလည္း ကေလးအေမဆိုေတာ့ ဒီေရာက္မွ ကေလးနဲ႔ပတ္သက္တာေလးေတြ လိုက္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ကေလးေတြကိုဘယ္လိုထားလဲဆိုတာ ေလ့လာျဖစ္တယ္။ နည္းနည္းပါးပါးေပါ့ေနာ့။
မနက္နဲ႔ညေနတိုင္း လိုက္ေငးျဖစ္တာက ကိုယ့္အိမ္ေရွ႕ကျဖတ္သြားတ့ဲေက်ာင္းကားဝါဝါႀကီးေတြ။ ေက်ာင္းကားက ေက်ာင္းသားေတြတက္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆင္းရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရပ္တ့ဲအခါ ကားရဲ႕ေဘးတဖက္တခ်ပ္ကေန STOP ဆိုတ့ဲအနီေရာင္ဆိုင္းဘုတ္ဝိုင္းေလးက ေအာ္တိုထြက္လာတယ္။ ကားေဘးမွာတခု ကားအေနာက္ဘက္မွာတခု။ အ့ဲလိုေက်ာင္းကရပ္လိုက္ၿပီဆိုရင္ အေနာက္ကကားေတြအကုန္ကလည္းရပ္ေပးရတယ္။ အေနာက္ကကားတင္မဟုတ္ဘူး။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လာေနတ့ဲကားေတြလည္းရပ္ေပးရတယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကားေတြက ရပ္တာေတာင္ေနာ္ အေတာ္လွမ္းလွမ္းကေနရပ္တာ။ ကားေပၚက ကေလးေတြကဆင္းၿပီးသြားၿပီ ေက်ာင္းကားကလည္းျပန္ထြက္ၿပီဆိုမွ အေနာက္ကကားေတြေရာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကကားေတြေရာ ျပန္ထြက္ၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေက်ာင္းကားကိုေက်ာ္ၿပီး အတင္းလုေမာင္းတာတို႔ လက္ညွိဳးတေခ်ာင္းထုတ္ၿပီး လမ္းေတာင္းတာတို႔လည္း မျမင္မိဘူး။ သိပ္သေဘာက်တာပဲ။
ေနာက္တခုက အျဖစ္အပ်က္ေလးတခုေပါ့ေလ။ မူလတန္းေက်ာင္းတခုမွာ ကေလးတေယာက္ကသနပ္ခါးလိမ္းၿပီး ေက်ာင္းလာတယ္။ ဒါေတာင္ပကြက္ေတြဘာေတြကြက္တာမဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာကေလးျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ဒီမွာရာသီဥတုကေအးတယ္မဟုတ္လား။ သနပ္ခါးလိမ္းထားေတာ့ ပက္ၾကားအပ္ေတြျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ကေလးက ပါးစပ္ႀကီးဟၿပီး တင္းေနတာေလ်ွာ့တယ္ထင္တယ္။ ခနခနလုပ္ေနေတာ့ ဆရာမကျမင္ၿပီး ကေလးကိုေသခ်ာၾကည့္တယ္။ ေမးတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဆရာဝန္ဆီတန္းေခၚသြားေတာ့တာပဲ။ ဆရာဝန္က ကေလးကိုမ်က္ႏွာသစ္ေပး ခရင္မ္ေတြလိမ္းေပးနဲ႔။ ၿပီးေတာ့ ဒီလိမ္းတ့ဲအရာဘယ္ကလာတယ္ဆိုတာစုံစမ္းခိုင္းတယ္။ သက္ဆိုင္ရာရဲတပ္ဖြဲ႕ဆိုလား လိုက္စုံစမ္းတယ္။ ဒါကိုဘယ္ဆိုင္မွာေရာင္းလဲဆိုၿပီး။ ေတြ႔ပါေလေရာ ျမန္မာဆိုင္။ ေရာင္းတာကေရႊျပည္နန္းသနပ္ခါးေတြ။ ဖိုးဝသနပ္ခါးေတြ။ ဒီမွာ အ့ဲလိုသနပ္ခါးေတြလိမ္းသူမရွိဘူးလို႔ မထင္ေလနဲ႔။ အေတာ္မ်ားမ်ားလိမ္းၾကတာ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ပဲ။ အ့ဲေတာ့စစ္ေဆးေရးအဖြဲ႕ကစစ္ပါေလေရာ။ သနပ္ခါးဘူးေတြ အထုပ္ေတြကိုယူသြားၿပီး ဘာေတြပါေနလဲဆိုတာစစ္တယ္ထင္တယ္။ ေနာက္ေန႔ကိေတာ့ ခ်က္ခ်င္းအေၾကာင္းျပန္တယ္။ မ်က္ႏွာေပၚလိမ္းဖို႔မသင့္ေတာ္တ့ဲ ဓါတ္တမ်ိဳးပါတ့ဲအတြက္ ေရာင္းခ်ခြင့္ပိတ္။ ဘယ္ကေလးမွ မ်က္ႏွာေပၚသနပ္ခါးမလိမ္းရ။ အစိုဓါတ္ပါတ့ဲ ခရင္မ္သာလိမ္းရမယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္သြားတယ္။ ကိုယ္ေတြအတြက္ေတာ့ အ့ံၾသစရာေပါ့ေလ။ ကေလးတေယာက္သနပ္ခါးလိမ္းလာတာနဲ႔ ဆရာဝန္ေတြ စစ္ေဆးေရးေတြအကုန္အလုပ္ရွဳပ္ကုန္တယ္။ တေယာက္တေလပဲဟာ ေနာက္ေန႔မလိမ္းလာန႔ဲလို႔ ဆရာမကေျပာလိုက္ရင္ ရေနတာကိုေနာ့။ ကေလးဆိုရင္ အ့ဲလိုတန္ဖိုးထားတယ္။
ေနာက္တခုက ေဆာက္လက္စအေဆာက္အဦးထဲကို ကေလးဝင္ခြင့္မရွိဘူး။ ေဆာက္လက္စဆို မၿပီးေသးတ့ဲအေဆာက္အဦ အကုန္ပါတယ္။ ေဘးပတ္လည္ကာရံၿပီးလုပ္တယ္။ အိမ္ထဲမွာအႀကီးစားျပင္ဆင္မႈလုပ္ရင္လည္း တံခါးပိတ္ၿပီးလုပ္ရတယ္။ တကယ္လို႔ အ့ဲလိုေနရာမွာ ကေလးကိုေတြ႔ရင္ ပိုင္ရွင္ကိုေထာင္ခ်တယ္တ့ဲ။ ကေလးတေယာက္တည္း လမ္းမွာေတြ႔ရင္ မိဘကိုဒဏ္ရိုက္ေသးတာ။ ကိုယ္ေတြမွာေလ အထူးအဆန္းေတြျဖစ္လို႔။ ကေလးေတြကို အရမ္းဂရုစိုက္ၾကတာရယ္။ ကေလးေတြအတြက္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ႏိုင္မယ့္အရာေတြဆိုရင္ ဥပေဒနဲ႔ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေပးၿပီးသား။ အင္းးးးးး
စုမြန္သြယ္ msu057 
