"Hadi sofra hazır. Çık yukarı gel." "İtiraz istemiyorum" Komşumun beni yemeğe çağırma ifadeleri bunlar. Çok samimi ve sıcak.
I have lived in the same house for 10 years. This is not our home. We are tenants. We also have our own house. But our landlord doesn't want us to leave the house. We do not live in our own house because we are so used to this place and the people living here. People around me often say that they don't know their neighbors. And they are surprised at my neighborly relationship. I am a working woman. I can hardly see my neighbors. My neighbors are good and thoughtful people. They know that I'm home alone today. My upstairs neighbor invited me to dinner, saying "you can't eat alone".
Ben 10 yıldır aynı evde oturuyorum. Burası bizim evimiz değil. Biz kiracıyız. Kendi evimiz de var. Ama ev sahibimiz evden çıkmamızı istemiyor. Bizde buraya ve burada yaşayan insanlara çok alıştığımız için kendi evimizde oturmuyoruz. Çevrem de insanlar genellikle komşularını tanımadığını söylüyorlar. Ve benim komşuluk ilişkime şaşırıyorlar. Ben çalışan bir kadınım. Komşularımı çok az görebiliyorum. Komşularım iyi ve düşünceli insanlar. Bu gün evde tek başıma olduğumu biliyorlar. Üst kat komşum "tek başına yemek yenilmez" diyerek beni yemege çağırdı.
There was a storm in Antalya yesterday. I woke up very early in the morning to my neighbor's phone. I was worried and scared. "There's a storm outside. Don't drive to work in this storm. I'll take you to work," he called. I've been so happy. I felt valuable. People also have the prejudice that neighbors gossip all day long. But I am against it. At least I don't have that kind of relationship with my neighbors. My neighbors call me when they see my car in the parking lot on weekdays. "Your car is here. Are you sick? Didn't you go to work?" saying. they ask. If I'm sick, they make me soup and food. When they see discounted products in the markets, they ask you to buy it too.
Geçen gün Antalya'da fırtına vardı. Sabah çok erken saat de komşumun telefonuyla uyandım. Endişelendim ve korktum. "Dışarda fırtına var. Bu fırtınada arabayla işe gitme. Seni işe ben götüreyim. " diye aramış. O kadar mutu oldum ki. Kendimi değerli hissettim. İnsanlar da komşuların gün boyu dedikodu yaptığı ön yargısı var. Ama ben buna karşıyım. En azından benim komşularımla böyle bir ilişkim yok. Benim komşularım hafta içi otoparkta benim arabamı görünce beni ararlar. "Araban burada. Hasta mısın? İşe gitmedin mi?" diye. sorarlar. Hastaysam bana çorba ve yemek yaparlar. Marketler de indirimli ürün gördüklerin de sana da alalım mı diye sorarlar.
My next-door neighbor has an 8-year-old son. They play for hours with my daughter on the weekend. They play with us for two hours. When they get bored, the next door neighbor continues to play. When I took my mother to the hospital the other day, my daughter stayed next door for hours. I was very peaceful knowing that my daughter was in a safe environment. There are too many kids on the site. Children play comfortably in the site garden. They meet at home and play games. For the apartment, everyone is watching and protecting the children. As a mother, this makes me happy.
Yan komşumun 8 yaşın da bir oğlu var. Hafta sonu kızımla saatlerce oyun oynuyorlar. İki saat bizde oynuyorlar. Sıkılınca yan komşu da oynayamaya devam ediyorlar. Geçen gün annemi hastaneye götürdüğüm de saatler kızım yan komşu da kaldı. Kızımın güvenli bir ortamda olduğunu bildiğim için çok huzurluydum. Sitede çok fazla cocuk var. Çocuklar rahatça site bahçesinde oyun oynuyorlar. Evlerde buluşup oyun oynuyorlar. Apartman için de herkes çocukları gözetip koruyor. Bir anne olarak bu beni mutlu ediyor.
An apartment life where no one knows each other is not for me. A cold hello in the elevator. Everyone is looking at the door. He is waiting for the elevator to come to the floor as soon as possible. I think these are very boring.. I support people to communicate as social beings. And I love communicating with people.
Kimsenin birbirini tanımadığı bir apartman hayatı bana göre değil. Asansör de soğuk bir merhaba.. Herkes kapıya bakıyor. Bir an önce asansörün kata gelmesini bekliyor. Bunlar bence çok sıkıcı.. Ben insanların sosyal bir varlık olarak iletişim de olması taraftarıyım. Ve ben insanlarla iletişim kurmayı çok seviyorum.
