En son yazdığımdan bu yana bir çok şey oldu. Akademik başarılar ettim, başka bir yol çizdim ve yürüyorum, yeni bir dil öğrendim diyebilecek bir seviyeye geldim. Yaklaşık 50 kadar insanla tanıştım bazılarıyla hala tanışıyoruz. Müzik listeme çok isim ekleyemedim. (Saint Levant ile tanıştım 5 kişiye bedel). Mabel Matiz'e olan hayranlığım hala ilk albümüyle aşk yaşıyor. Ben hala yetişmeye çalışmak zorundaymışım gibi hissediyorum. Yaşım 26 nereye yetişeceğim? Sayısız kez irademe kafa tutma girişimim, 2 hoca azarı, 1 saha çalışması akabinde akademik alanda hatırı sayılır övgü, 10 tubitak projesi girişimi, 30'a yakın muhabbet kuşu anneliği. Şu aralar süründüğüm konuların tamamlanması adına çalışıyorum sanki sürünmelerim bitecekmiş gibi bir hisle elbette. Bazen oldukça zor oluyor, yazdıklarımdan anlaşılacağı gibi zihnimin dağınıklığından. Birçok şey olmuş düşününce neden hala en başındayım ?
Geri dönüp bakmak için durum güncellemesi
Join the conversation now