Het telefoontje van de directeur

wat ik geleerd heb met jeugdzorg.jpg
Ik had uitgeslapen, maar werd wakker met een raar gevoel in mijn buik. Ik wist direct dat er iets niet in orde was. Snel sta ik op en doe snel wat kleren aan.

Beneden zie ik het lampje van de voicemail knipperen. Ik keek er naar, eerst een kop thee zetten besloot ik. Met mijn kop thee in mijn hand liep ik naar de telefoon en drukte op afspelen.
De eerste stem die naar voren kwam is die van de directeur van de school waar mijn dochter op zit. Ik hoefde niet te schrikken, met mijn dochter is niets aan de hand, begint hij met me te geruststellen. Of ik hem zo snel mogelijk even terug wil bellen.

De volgende die een bericht achter heeft gelaten is mijn ex. Of ik hem zo snel mogelijk terug wil bellen. Op mijn mobiel die ik als mijn dochter thuis is altijd beneden laat zie ik dat hij me daar op ook al 5x heeft gebeld.
Onrustig neem ik een slok van mijn thee. Op de een of andere manier heeft dit met elkaar te maken waarom ik dat denk weet ik niet.

Na even nadenken besluit ik eerst de directeur terug te bellen en toets zijn nummer in. Al snel neemt hij op. Ik hoor aan zijn stem direct dat het om iets serieus gaat.

Er waren ouders bij hem geweest die hun zorgen hadden uitgesproken over de veiligheid van mijn dochter in combinatie met haar vader. En omdat ze zich zorgen maakten zijn ze naar hem toe gegaan. Ik vroeg hem of hij mij kon vertellen wie het geweest waren. Dit wilde hij niet zonder overleg maar hij geeft wel aan dat mijn dochter regelmatig met hun dochters speelde. Het waren twee moeders.

Na dat ik gevraagd had waar de bezorgdheid vandaan kwam verteld hij mij over een verjaardagsfeestje waar mijn ex al onder invloed mijn dochter weg gebracht. In eerste instantie dachten ze nog ach iedereen heeft de avond er voor wel eens een erg gezellig feestje en de dag erna een kater waardoor die naar drank ruikt. Maar op het moment dat hij haar kwam halen was hij voor hun gevoel nog veel meer onder invloed. Ze gaven hem een paar koppen koffie tot het moment dat ze zelf weg moesten en lieten hem daarna met mijn dochter naar huis vertrekken.

De andere moeder die haar bezorgdheid had uitgesproken wist te vertellen dat ze het zeer sterke vermoeden had dat mijn ex mijn dochter regelmatig onder invloed van alcohol op school ophaalde.

Na dat de directeur me dit allemaal verteld had vraagt de directeur wat we hier mee moeten doen. Hij zegt ook nog dat hij met mijn ex hier contact over op zal nemen en dat hij eigenlijk vind dat hij dit moet melden bij het meldpunt kindermishandeling.

Ik voelde de tranen naar boven komen. Zo rustig mogelijk vertelde ik de directeur dat ik dit even moest laten bezinken en dat ik hem deze ochtend hier nog over terug belde.

Toen ik had opgehangen heb liet ik mijn tranen de vrije loop.

Ik was zo boos en niet alleen op mijn ex. Maar ook op de betreffende moeders. Ik was altijd eerlijk en open over de problematiek van mijn ex. Dit juist omdat ik er niet ben als mijn ex haar naar en van school brengt of rond om kinderfeestjes of speelafspraken die in zijn dagen vallen. Ik had gehoopt dat ze me dan ook eerlijk zelf in zouden lichten als er iets zou zijn.

Aangezien ik wel wat onrust bij mijn ex had gemerkt maar hij zijn drank gebruik voor mij tot dat moment (weer) verborgen had weten te houden wist ik dat ik mezelf niets kwalijk kon nemen. Toch merkte ik dat ik me heel erg schaamde en dat ik me een slechte moeder voelde.

Ik belde mijn huidige man, en helemaal over mijn toeren legde ik hem uit wat er was gebeurd. Gelukkig heb ik hem, hij luisterde geduldig. We overlegden samen even en besloten dat de directeur inderdaad maar melding moest maken. Al wisten we heel goed dat alles bij de jeugdzorg een rommeltje was/is. Dit ook omdat alles met een paar maanden over ging naar de gemeente. Maar als we hier niet aan zouden mee werken zou het ook niet goed zijn. Daarmee gaven we toestemming aan de tweede melding over mijn ex man.

Toen ik de telefoon heb opgehangen met mijn huidige man gooide ik mijn koude thee weg en zette maakte een nieuwe kop. Ondertussen belde ik de directeur terug. Het eerste wat hij zie hem heel erg speet dat dit zo moest. Snel zei ik hem dat hij er ook niets aan kan doen, ook vertel ik hem dat ik nog geen signalen heb gekregen dat mijn ex weer dronk. Al snel bleek dat hij bekend was met alcoholisme en gelukkig wist hoe goed ze er in zijn om dat verborgen te houden. Verder spraken we af dat hij met mijn toestemming melding ging maken en dat ik mijn dochter vanmiddag zelf van school haalde en ze voorlopig weer fulltime bij mij zou blijven. Hij wenste me nog heel veel sterkte voor we ophingen.

Ik keek op de klok half elf. Mijn dochter blijft vandaag over omdat dit de dagen zijn van mijn ex. Ik had gelukkig nog even.

Na mijn kop thee opgedronken te hebben om tot rust te proberen te komen toetste ik het nummer van mijn ex in.
Direct als hij opneemt hoorde ik dat hij ook dan al weer onder invloed was. Ik vertelde hem dat ik de directeur van onze dochter haar school had gesproken en waar het over ging. Ik gaf hem aan dat het hoog tijd is dat hij weer hulp ging zoeken. En daarnaast deelde ik hem mede dat hij zijn dochter niet meer bij hem mag hebben zonder toezicht. En dat de school met toestemming van mij, melding gaat maken bij het meldpunt daar voor. Hij probeerde een heel gesprek met me aan te gaan om mijn medelijde op te wekken.. Ik heb daar geen behoefte aan en vertelde hem nog een keer wat aan zijn probleem te doen en hang dan op.

Ik haalde mijn dochter op, en op de een of andere manier was ze niet eens echt verbaasd ik zie ook de moeders waar van ik vermoed dat ze naar de directeur zijn gegaan. Ik besloot om ze nu niet aan te spreken en ze er nu niet mee te confronteren. Ik had nu mijn focus nodig voor mijn dochter. We gingen samen naar huis. Ik had het met haar over dat haar vader weer ziek is. Ze werd hier natuurlijk heel verdrietig van. Ik vertelde haar ook dat hij altijd van haar zal houden, maar hij zo niet voor haar kon zorgen. De lieve kleine meid zei toen tegen me: “maar mama nu is papa helemaal alleen, ik kan toch ook voor hem en mezelf zorgen?” Tranen schoten me in de ogen. Ik trok haar dicht tegen me aan. “Dat is lief van je meisje, maar papa moet nu eerst goed voor zichzelf zorgen” vertelde ik haar.

Daarna leek ze er vrede mee te hebben. Er zijn alleen wel een paar dingen die ze dan graag hier naar toe wilde hebben. Ik regelde dat via de whatsapp met mijn ex.

Terwijl mijn dochter gelukkig rustig op het geheel gereageerd had, had ik het gevoel van een zware onweersbui boven je hoofd. Het duurde een tijdje voor dat er naar aanleiding van de melding contact met me werd opgenomen. Het was dezelfde mevrouw die we hier voor hebben gehad. We spraken af bij haar op kantoor, ook mijn ex zal daar zijn.

De dag dat het gesprek was voelde ik me heel onrustig. De nacht er voor had ik ook niet goed geslapen. Het gesprek liep geheel anders als dat ik gedacht had. Mijn ex was heel schuldbewust en mevrouw slikte het. In overleg werd de omgangregeling voor een half jaar stop gezet. Mijn ex gaf aan dat hij weer hard aan het werk ging om nuchter te worden en te blijven, maar ach een terug val hoorde er ook bij. Mevrouw leek het hier totaal mee eens.. Wel mocht mijn ex in overleg met mij onder supervisie van mij of iemand die ik daar in vertrouwde zijn dochter één keer in de week zien.

Na dat half jaar zou jeugdzorg verhuisd zijn naar de gemeente en we zouden daar iemand aangewezen krijgen en die zou na dat half jaar contact met ons zou opnemen.

Toen ik weer in de auto zat voelde ik me als of ik was overreden door een trein. Was dit alles?
Maar hield ik mezelf voor, voor 6 maanden zou ik relatieve rust hebben. Toen wist ik nog niet dat als mijn ex het uit kwam ik degene was die zijn wereld had verwoest .En dan ging hij mij weer lastig vallen met de meest gemene berichtjes. Maar goed dat was ik en gelukkig niet zijn dochter.

Na 6 maanden belde er een man op. Blijkbaar de persoon waar de zaak aan overgedragen was. Hij had al contact gehad met mijn ex, die was natuurlijk heel enthousiast over zijn herstel. Naar aanleiding daarvan dacht meneer het wel af te kunnen met een telefonische evaluatie. En wat ik er ook tegen in bracht, of wat ik hem ook vertelde wat er gebeurd was in dat half jaar het leek niet uit te maken. Het was nu toch al langer als een maand rustig?
Dan moesten we wat hem betreft de omgangsregeling weer op gaan bouwen. Want daar had vader immers recht op.

Ik heb me de eerste uren na dat gesprek zo klein en onbelangrijk gevoeld. Die man nam me totaal niet serieus. Maar iets anders als hier aan mee doen was geen optie. En hij vertelde me ook dat hij het dossier af ging sluiten.

Uit eerdere gesprekken met advocaten wist ik dat ik daar ook niet te veel moest verwachten. Zeker niet omdat mijn ex wel zo slim was om uit alles wat hij kon naar voren te laten komen dat het nu weer goed met hem ging. Dus ging ik voor een deel mee in de opbouw van de omgang. Ik wil hem nooit meer bij school hebben en altijd hem zien voor hij haar ophaalt. Dus nu is ze een aantal weekenden per maand bij hem.

Mijn ex beseft zich tot op de dag van vandaag niet hoe veel impact dit heeft gehad op zijn dochter. In dit geval niet alleen direct maar ook indirect. Kindjes die niet meer met haar mochten spelen of niet op haar feestje mochten komen. Zij pakte het toen gelukkig allemaal heel goed op. Wat een respect heb ik nog iedere dag voor haar veerkracht.

Met de moeders die de melding hebben gedaan heb ik uit eindelijk nog wel gesproken. Ik blijf me verbazen over dat ze me niet gebeld hebben. Nou snap ik dat je je niet met dit soort zaken wil bemoeien en gelukkig is het goed gegaan. Maar op het moment dat ze haar met mijn ex mee lieten gaan in de auto na het feestje hebben ze haar extra risico laten lopen. En misschien omdat ik de ervaring heb maar ik hoop dat ik dan gewoon het lef heb de andere ouder van het kind te bellen. Zeker als ik daar gewoon mee omga.

H2
H3
H4
3 columns
2 columns
1 column
Join the conversation now