ၫွီစို႕စို႕အနံ႕တို႕ေနာက္ကြယ္ (၁၂)
"ျဖန္း"
ခနဲပါးရိုက္သံေအာက္မွာ သီရိခႏၶာကိုယ္တို႕က ခ်ိနဲ႕လို႕သြားသည္။ သီရိက ယိုင္နဲ႕သြားရာကေန ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ထလိုက္ျပီ -
"ယံ . . . ရွင္ . . ရွင္ ကြ်န္မကို ရိုက္တယ္ဟုတ္လား . . . ရွင္ကြ်န္မကိုမခ်စ္ပါဘူး . . "
ဟုေျပာလိုက္သည္။ သီရိစကားေၾကာင့္ လင္းထက္ယံခဏေတြေဝသလိုျဖစ္သြားျပီး ခဏမ်ွငိုင္သြားသည္။ ျပီးေနာက္တြင္ေတာ့ ေနာင္တရသြားဟန္ျဖင့္ ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
"သီရိ . . . ကိုယ္ . . . ကိုယ္္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာ ကိုယ္ မရည္ရြယ္ . . ."
"ေတာ္စမ္းပါ . . ယံ . . .ရွင္ ကြ်န္မကို ရိုက္လိုက္တယ္ဆိုကတည္းက မခ်စ္ဘူးဆိုတာ အသိသာႀကီးေလ. ."
"မဟုတ္ဘူး . ကိုယ္သီရိကိုခ်စ္တယ္ေလ . . ခ်စ္လို႔ပဲ ေဟာဒီ အေမွင္ကမ႓ာထိ လိုက္လာရွာမိခဲ့တာ "
"ယံ့ ကို မယံုေတာ့ဘူး"
"သီရိ . . . ကိုယ္ေလ တကယ္ခ်စ္တာပါဟ . . "
"ေတာ္ပါေတာ့ . . ယံ ကြ်န္မကို တကယ္ခ်စ္ရင္ ဒီလိုလုပ္စရာအေၾကာင္း ရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး . . ."
"တကယ္ . . . တကယ္ခ်စ္တာပါ သီရိ ရ . . .ေျပာ ဘယ္လိုသက္ေသျပရမလဲ"
"ေကာင္းျပီေလ . . . ဒီလိုဆို ကြ်န္မေျပာတာရွင္လုပ္ေပးႏိုင္မလား"
"ဘာ . . .ဘယ္လိုသီရိ"
"ရွင္ပဲေျပာေတာ့ ကြ်န္မကိုခ်စ္တယ္ဆို . . . ဒါဆို ကြ်န္မဆႏၵေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးရမွာေပါ့ . ."
"ေျပာေလ . . . သီရိ . . . တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ သီရိယံုမယ္ဆိုရင္ ဘာဆႏၵမဆို ျဖည့္ဆည္းေပးပါ့မယ္"
"ေကာင္းျပီေလ . . . . လမ္းခြဲေပးပါ"
"ဘာ . . . ဘယ္လိုေျပာလိုက္တယ္ သီရိ . ."
"လမ္းခြဲေပးပါ ယံ . . . ယံ့ကိုေလ ဘယ္တုန္းကမွ မခ်စ္ခဲ့မိဖူးဘူးသိလား . . .ယံ့ကို ခ်စ္ခဲ့တာထက္ ယံနဲ႕ ဟိုမိန္းမေတြလိင္ဆက္ဆံေနတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ပိုျပီးခ်စ္ခဲ့မိတာ . . ."
"ဒါ . . .ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ သီရိနဲ႕ မခြဲႏိုင္ဘူး . . . "
သီရိက သူ႕လက္ေလးကိုၾကည့္ကာ လင္းထက္ယံ တစ္ခ်ိန္က ေပးခဲ့ဖူးေသာ လက္စြပ္ေလးကို တစ္ခ်က္လက္နဲ႕ပြတ္သပ္လိုက္ျပီးေနာက္ တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ကာ -
"အဟင္းဟင္း . . . မခြဲရပါဘူး ယံရဲ႕ . . . ယံ သီရိနဲ႕ လံုးဝလမ္းခြဲရမွာမဟုတ္ပါဘူး . . . ယံေျပာတဲ့ လမ္းခြဲမယ္ဆိုတာက ခ်စ္သူအျဖစ္က ျပတ္စဲမယ္လို႕ပဲေျပာတာပါ . . ."
ဟုေျပာလိုက္သည္။ သီရိစကားေၾကာင့္ လင္းထက္ယံ ပိုမိုကာရႈပ္ေထြးလို႔သြားျပီး -
"ဘယ္လိုသီရိ . . လမ္းခြဲမယ္ဆို ကိုယ္တို႕ ထပ္ဆံုရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ. . . ."
ဟုေမးလိုက္သည္။ သီရိကေတာ့ တစ္ခ်က္ထပ္ျပံဳးလိုက္ျပီး -
"ကြ်န္မရွင့္ကို မခ်စ္ေပမယ့္ ရွင့္ကိုသာယာတယ္ ယံ
. . . ရွင္နဲ႕ တျခားမိန္းမေတြsex ျဖစ္တာကို ကြ်န္မ ဝဝႀကီးထိုင္ၾကည့္သြားခ်င္တာ. . . ေနာက္ျပီး ကြ်န္မ အရမ္းျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ sex အေနအထားတစ္ခုရွိေသးတယ္"
ဟုသာေျပာလိုက္သည္။
သူတို႕အားလံုး ဘာမွမေျပာၾကေတာ့ဘဲ ခဏမ်ွ တိတ္ဆိတ္သြားၾကျပန္သည္။ သီရိေကာ လင္းထက္ယံေကာ ႏွစ္ဦးစလံုးမွာေတာ့ အေတြးေတြကိုယ္စီႏွင့္ . . . ။
ထို႕ေနာက္ သီရိကေျပာလိုက္သည္။
"ကဲ . . . ယံ . . ကြ်န္မကို လမ္းခြဲေပးပါေတာ့"
ေျပာရင္းဆိုရင္းႏွင့္ပင္ သီရိက သူ႕လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ဆန္႕ထုတ္ေပးလိုက္သည္။
လင္းထက္ယံက နားမလည္ဟန္ျဖင့္ ထိုလက္ေခ်ာင္းမ်ားကိုၾကည့္ကာ -
"သီရိ . . . ဒါ . . ဒါက ကိုယ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ . . . "
ဟုေျပာလိုက္သည္။
"ရွင္ေပးထားတဲ့လက္စြပ္ေလး . . . အဲဒါကို ျပန္ခြ်တ္ယူလိုက္ပါေတာ့ . . ကြ်န္မတို႕ခ်စ္သူေတြအျဖစ္ ဆက္မရွိသင့္ေနေတာ့ဘူး ယံ . . ."
"သီရိ . . . ကိုယ္ . . . ကိုယ္မခြ်တ္ရက္ဘူး . . ."
"ခြ်တ္လိုက္ပါ . . . ကြ်န္မစိတ္ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က အေမွာင္မို႕ အခ်စ္နဲ႕မထိုက္တန္ခဲ့ဘူး . . . ကြ်န္မရွင့္အခ်စ္ကိုရခဲ့တယ္ . . ယံ . . ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မအေမွာင္မွာ ကြ်န္မ ပူေလာင္ခဲ့တယ္ . . .
အခု ပူေလာင္ရတာအသားက်ေနပါျပီ . . ."
"ဟာ . . .သီရိ . . .မဟုတ္ဘူး . .အဲ့ဒီလိုမျဖစ္ရဘူးေလ . . ."
"ကြ်န္မ ေျပာျပီးပါျပီ . . . ကြ်န္မ အခုေတာ့ ပူေလာင္ရတာ အသားက်ေနပါျပီ . . . ပူေလာင္တဲ့ခံစားခ်က္ကို ကြ်န္မသာယာတယ္ . . . ပူေလာင္တဲ့ ကြ်န္မသာယာမႈအတြက္ ငရဲဆိုတာ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ ေကာင္းကင္ဘံုပါပဲ. . . ရွင္ကြ်န္မလက္စြပ္ကို မယူဘူးဆိုရင္ေတာ့ ရွင္ ကြ်န္မနဲ႕ အျမဲေဝးေနရေတာ့မွာပါ . . ."
သီရိက ေျပာရင္းေျပာရင္းႏွင့္ မ်က္ဝန္းအိမ္မွာ မ်က္ရည္တို႕က ဆို႕နင့္ကာတက္လာေလသည္။
လင္းထက္ယံကေတာ့ -
"သီရိ . . မဟုတ္ဘူးေလ . . . ကိုယ္တို႕ေဝးလို႕မရဘူးေလေနာ္ . . .ကိုယ္တို႕ . . ကိုယ္တို႕ ဘဝတစ္ခုကို ထူေထာင္ၾကမယ္ေလေနာ္ . . သီရိျပန္လာခဲ့ပါ . . . သီရိျပန္လာခဲ့ပါ . . ."
ဟုသာ ျမည္တမ္းလ်က္ရွိမိေတာ့သည္။
ခဏၾကာေတာ့ သူတို႕ႏွစ္ဦးၾကားမွာ အခိုးအေငြ႕မ်ားထြက္ေပၚလာျပီး ထိုအခိုးအေငြ႕မ်ားၾကားထဲမွ ေမွာ္ဆရာထြက္လာကာ သီရိကို မီးခိုးေငြ႕မ်ားထဲသို႕သာေခၚေဆာင္သြားပါေတာ့သည္။
"သီရိ . . . . သီရိ . .
ဟာေမွာ္ဆရာ . . . ကြ်န္ေတာ္ေလဗ်ာ . . လင္းထက္ယံ . . . ကြ်န္ေတာ့္ကိုမမွတ္မိေတာ့ဘူးလားဗ်"
လင္းထက္ယံက ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနေသာ္လည္း ေမွာ္ဆရာေကာ သီရိတို႕က မၾကားသလိုႏွင့္ပင္ အနက္ေရာင္အခိုးအေငြ႕မ်ားၾကားထဲသို႕ တိုးေဝွ႕ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့သည္။
"သီရိ. . . သီရိ . . သီရိ . . ."
လင္းထက္ယံ ေအာ္၍ေခၚပါေသာ္လည္း ဘာအသံဘာအရိပ္အေယာင္မွမၾကားရ။ ယုတ္စြအဆံုး ကိုယ့္ပဲ့တင္သံကိုပင္ ကိုယ္မၾကားရေတာ့ဘဲ အရာအားလံုးက တိတ္ဆိတ္သြားေတာ့သည္။
အရာအားလံုးက ျပီးဆံုးသြားျပီလား . . . ။
လင္းထက္ယံ . . .သူ႕ဘဝကေကာ ဒီအေမွာင္ကမ႓ာႀကီးထဲမွာပဲ အဆံုးသတ္ရေတာ့မွာလား . . .။
လင္းထက္ယံ သက္ျပင္းရွည္ႀကီးကို တစ္ခ်က္ခ်ျပီးေနာက္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္စြာျဖင့္ထိုင္မိလိုက္ေလသည္။
သူ႕အတြက္အခုေတာ့ ဘာထြက္လမ္း ဘာေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မွမရွိေတာ့ပါေခ်။
ထူးဆန္းသည့္ လက္ျပတ္တစ္ေခ်ာင္းေရာက္ရွိလာခ်ိန္မွစျပီး သူ႕ဘဝႀကီးတစ္ခုလံုးက ရႈပ္ေထြးလို႕လာခဲ့သည္။
သူအခုခ်ိန္မွာ ဘာဆိုဘာမွလည္း မသိခ်င္ေတာ့ . . . ။
သူ႕ရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာ ဆႏၵကိုေျပာပါဆိုရင္ျဖင့္ သူေနထိုင္သည့္ ပံုမွန္ကမ႓ာသို႕သာ ျပန္လာလိုျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
"As above so below"
လင္းထက္ယံက ရုတ္တရက္ ေမွာ္ဆရာေျပာခဲ့ဖူးေသာ စကားေလးကို သတိရသြားသည္။
ပံုစံက အထက္တန္းက်ေလေလ စိတ္ဓာတ္ကေအာက္သို႕က်ေလေလ . . ။
ဒီေတာ့ ပံုစံကအလင္းသို႕ေရာက္လြန္းေလေလ စိတ္ဓာတ္က အထက္သို႕ေရာက္ေလေလ . . . ။
ေနာက္ျပီးေတာ့ မယ္ရီႏွင့္ ၾကည္လဲ့. . .။ သူတို႕ႏွစ္ဦးလံုးေပ်ာက္ဆံုးေနသည္က သီရိႏွင့္လည္း သက္ဆိုင္ခ်င္ဆိုင္ေနေပလိမ့္မည္။
ဒီကမ႓ာထဲမွာ အေမွာင္ျဖစ္သမ်ွအရာအားလံုးကို မရမျဖစ္ရႏိုင္ေနျပီး မယ္ရီႏွင့္ၾကည္လဲ့ကိုေကာ သူေခၚႏိုင္ပါ့မလား . . .။
အေမွာင္ထပ္ ပိုျပီးေမွာင္ခ်င္ပါကလည္း မထူးေတာ့ျပီ။ ေနာက္ဆံုးေမ်ွာ္လင့္ခ်က္လမ္းစအျဖစ္သို႕ေရာက္ေအာင္ လင္းထက္ယံကေတာ့ သူ႕ေဘာင္းဘီကိုေကာ အတြင္းေဘာင္းဘီကိုပါ ခြ်တ္ခ်လိုက္သည္။
ယခု လင္းထက္ယံရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွာ ကိုယ္လံုးတီးျဖစ္သြားျပီျဖစ္ျပီး လင္းထက္ယံက သူ၏ လိင္တံေလးကို လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ဖြဖြေလးကိုင္လိုက္သည္။ ျပီးေနာက္ . .
အထက္မွေအာက္ . .
အထက္မွေအာက္ . . .
သူ႕အေတြးထဲမွာေတာ့ မယ္ရီသည္ လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိသည့္အတိုင္း သူ႕လိင္တံကို ငံုလိုက္ စုပ္ယူလိုက္လုပ္ေနသည္ဟုပဲ ေတြးထားရင္းႏွင့္ပင္ တစ္ကိုယ္ေရအာသာေျဖေနမိသည္။
ခဏေနေတာ့ လင္းထက္ယံရဲ႕လိင္တံထိပ္ဖ်ားေလးမွာ အေရၾကည္တို႕က အနည္းငယ္ဆို႕ကာတက္လာျပီးေနာက္ သူ႕လိင္တံေလးမွာေႏြးေထြးသေယာင္ေလးျဖစ္လာသည္။
လင္းထက္ယံသည္ မ်က္လံုးမွိတ္ရင္း သူ႕ငပဲကို အထက္ေအာက္ ကစားေနျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေသခ်ာသတိမထားမိ။
ခဏေနေတာ့ သူ႕လိင္တံေလးေႏြးသေယာင္ျဖစ္သြားျပီးေနာက္ သူ႕လိင္တံထိပ္ဖ်ားေလးကို ပြတ္သပ္ေဆာ့ကစားေနေသာ လ်ွာအစံုတို႕ကို သူသတိထားမိလိုက္သည္။
"အားး . . .ရွီး. . . ေကာင္းလိုက္တာ"
သူ႕မ်က္လံုးကိုေတာ့ သူမဖြင့္ျဖစ္မိေသး . . ဖြင့္လည္းမဖြင့္ရဲေသးေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ လ်ွာအစံုက သူ႕လိင္တံေလးကို ေဝ့ဝိုက္ပြတ္သပ္ကာ သပ္လိုက္ျပီးေနာက္မွာ လိင္တံေလးကို အရင္းမွေနျပီး အေပၚသို႕ စုပ္ခ်လိုက္သည္။
ျပီးေနာက္တြင္ေတာ့ သူ၏ ေရႊဥေလးႏွစ္လံုးကို ဖြဖြေလးနမ္းခ်လိုက္ျပီးေနာက္ ႏႈတ္ခမ္းအစံုတို႕က ေပါင္ ထိုမွတစ္ဆင့္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ျပီးေနာက္တြင္ေတာ့ လင္းထက္ယံနားနားေလးကို တိုးကပ္ကာ တိုးညွင္းစြာေျပာလိုက္သည္။
"ျပီးေတာ့မွာလား . . . "
လင္းထက္ယံသည္ ထိုအသံကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးပင္မွတ္မိလို႕ေနသည္။
"မယ္ရီ . . . . မယ္ရီလားဟင္"
ဟုေျပာလိုက္ရာ ႏႈတ္ခမ္းအစံုတို႕က လင္းထက္ယံ၏ လည္တိုင္ကို နမ္းလိုက္ျပီးေနာက္ -
"အသံကို အခုထိမွတ္မိေနေသးသားပဲ . . ."
ဟုေျပာလိုက္သည္။ ျပီးေနာက္တြင္ေတာ့ ထိုလ်ွာအစံုတုိ႕က လင္းထက္ယံ၏ လိင္တံေလးကို အျပားလိုက္လ်ွာႏွင့္လ်က္လိုက္ စုပ္လိုက္လုပ္ေပးေနျပီးေနာက္ -
"ေကာင္းလား"
ဟုေျပာလိုက္သည္။
"အင္း . . . အရမ္းေကာင္းတယ္ . . ကိုယ္အခုလို အမႈတ္မခံရတာေတာင္ အေတာ္ၾကာခဲ့ျပီ"
"တစ္သက္လံုးေနမွာလား . . . ဒီအေမွာင္စိတ္ကို ရွင္သာယာတယ္ဆို ဒီအေမွာင္စိတ္က ရွင့္အတြက္ေကာင္းကင္ဘံုပဲေလ . . . "
"ဟင့္အင္း . . . ကိုယ္မလံုေလာက္ေသးဘူး . . . ."
ထိုအခိုက္ ေနာက္ထက္ လက္အစံုတို႕ကေရာက္လာျပီး လင္းထက္ယံရဲ႕ လိင္တံေလးကို ပုဝါစေလးျဖင့္ တင္းက်ပ္စြာစည္းေႏွာင္ေပးလိုက္ျပန္ေလသည္။
ထို႕ေနာက္ တင္းက်ပ္မႈေၾကာင့္ ေဖာင္းကားလာေသာထိပ္ဖူးေလးသို႕ လ်ွာဖ်ားေလးတစ္ခုက တို႕ကနန္း ဆိပ္ကနန္းလုပ္ေနျပီးေတာ့မွ လင္းထက္ယံ၏ လိင္တံထိပ္ဖ်ာအေပါက္ေလးကို အပ္ေလးတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ တစ္ေလ်ွာက္သြင္းခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။
"ရွီးးး . . အားး"
မြန္းၾကပ္မႈမ်ားၾကားမွာ အပ္မွလာေသာ ပူေလာင္နာက်င္မႈတို႕ခံစားလိုက္ရျပီး လင္းထက္ယံ၏ အေမွာင္စိတ္တို႕ျပည့္စံုသြားသည္။ လင္းထက္ယံကို ထိုသို႕ ပုဝါေလးႏွင့္ စည္းေႏွာင္ေနက်အမ်ိဳးသမီးမွာၾကည္လဲ့ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လင္းထက္ယံက -
"ၾကည္လဲ့ . . .မင္းပါေရာက္ေနတာလား . . "
ဟုေမးလိုက္သည္။ ထိုအခါ ၾကည္လဲ့၏ ခစ္ခစ္ခစ္ခစ္ ခနဲရယ္သံေလးကို ၾကားေနရျပီးေနာက္ -
"ဒီေလာက္ဆိုရင္ေကာ လံုေလာက္ျပီလား"
ဟု ၾကည္လဲ့ကဆက္ေမးလိုက္သည္။ လင္းထက္ယံက ယခုအခ်ိန္ထိ သူ႕မ်က္လံုးကိုမဖြင့္ေသး -
"ဟင့္အင္း . . .မလံုေလာက္ေသးဘူး"
ဟုေျပာလိုက္သည္။
"ဘယ္လိုဆိုရင္လံုေလာက္မွာလဲ . . . ရွင့္အေမွာင္စိတ္ေတြကုန္ေတာ့မယ္ေနာ္ မၾကာမီ . . ."
လင္းထက္ယံက ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ သူ ျငိမ္ေနရင္းႏွင့္သာ မွိန္း၍ သူ႕လိင္တံအေပအထိအေတြ႕မ်ားကို ခံစားလို႔ေနမိသည္။
မယ္ရီႏွင့္ၾကည္လဲ့တို႕ႏွစ္ဦးစလံုးက လင္းထက္ယံကို ေကာင္းမြန္စြာျပဳစုေပးအျပီးမွာေတာ့ အျဖဴေရာင္ပ်စ္ခြ်ဲခြ်ဲအရည္တို႕က မ်က္ႏွာႏွစ္ခုေပၚသို႕ ပ်စ္ခနဲ ပ်စ္ခနဲက်သြားေလေတာ့သည္။
လင္းထက္ယံအခုခ်ိန္ထိ သူ႕မ်က္လံုးကို မဖြင့္ႏိုင္ေသး။
ၾကည္လဲ့ကထပ္ေျပာသည္။
"အေမွာင္ေတြေတာင္ကုန္သြားျပီ လံုေလာက္ေနျပီလား . . ."
လင္းထက္ယံက မ်က္လံုးကိုမဖြင့္ဘဲေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ခါယမ္းေနမိသည္။ ျပီးေနာက္မွ -
"လံုေလာက္ဖို႕အတြက္ဆိုရင္ အရာတစ္ခုလိုပါေသးတယ္ . . . ေနာက္ဆံုးအရာတစ္ခုေပါ့ . . ."
ဟုေျပာလိုက္သည္။ မယ္ရီက လင္းထက္ယံလိင္တံမွ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္အရာေလးမ်ားကို လ်ွာႏွင့္သပ္ယူလိုက္ျပီးေနာက္ -
"ေနာက္ဆံုးလိုအပ္ခ်က္ေပါ့ . . .ဒါဆိုဘယ္အရာက ေနာက္ဆံုးလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္မလဲ . . ."
ဟုေျပာလိုက္သည္။
လင္းထက္ယံက ခဏမ်ွျငိမ္သက္သြားျပီးေနာက္ -
"ကိုယ့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးလိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ . . . . "
ဟုေျပာလိုက္ရင္း သူ၏ မ်က္လံုးအစံုကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါေတာ့သည္။
အပိုင္း(၁၃)ဆက္ရန္
Own Feeling @ 2018 by
#ကာ႐ိႈင္း (ၾကယ္စင္ခ်စ္သူ)
