Kilka dni temu na Netflix'ie swoją premierę miał drugi sezon jednego z najlepszych włoskich seriali sensacyjnych ostatnich lat, fani "Suburry" musieli czekać blisko dwa lata na kontynuację bardzo dobrego pierwszego sezonu. Jak zwykle będę starał się przedstawić wyłącznie główne wątki i postacie serialu, żeby zachęcić do obejrzenia. Ponieważ drugi sezon jest kontynuacją losów bohaterów z Rzymu i nadmorskiej Ostii, musiałem jeszcze przed premierą przypomnieć sobie na szybko co się wydarzyło wcześniej. Klimat tego serialu jest podobny do wspomnianej już przeze mnie "Gomorry", ale różnice są znaczne o czym później.
Trzech młodych chłopaków, którzy wywodzą się z różnych środowisk, borykających się z różnymi problemami, poszukujących swojego miejsca w świecie spotyka się przypadkowo w willi na przedmieściach Rzymu, służącej za ekskluzywny dom schadzek. Każdy z nich gardzi innymi: Aureliano Adami (Alessandro Borghi) syn mafijnego bossa nadzorującego handel narkotyków w Ostii szczerze nienawidzi i pogardza rodem Anacletich z którego wywodzi się Spadino (Giacomo Ferrara) z racji ich cygańskiego pochodzenia, a także, że interesy ich rodzin kolidują ze sobą, ostatni z tej trójki Gabriele "Lele" Marchilli (Eduardo Valdarnini) jest synem policjanta, ale również drobnym handlarzem narkotyków i jak potrzeba sutenerem. To właśnie Lele zorganizował orgię, która miała być formą łapówki dla księdza Theodosiou (Gerasimos Skiadaressis), a dwaj pozostali znaleźli się tam żeby dostarczyć narkotyki, których potrzebował Lele.
Pech chciał, że w trakcie igraszek ksiądz Theodosiou zasłabł i trzeba było wzywać pomoc, gdy Aureliano i Spadino dowiedzieli się, że mają do czynienia z duchownym postanowili go szantażować, dodatkowo ułatwiła im to prostytutka która nagrała igraszki z księdzem. Lele, który był w potrzebie szybkiego zorganizowania znacznej kwoty pieniędzy przyłączył się do szantażu i od teraz ta trójka wspólnie realizowała postawiony cel. Z czasem dowiadują się, że ksiądz Theodosiou nie jest zwykłym księdzem, ale odpowiada za sprzedaż watykańskich nieruchomości w Ostii.
Zainteresowanie tą watykańską ziemią wyraża wielu ludzi, wśród nich jest Samurai (Francesco Acquaroli) szara eminencja rzymskiego świata przestępczego, wielu nazwało by go lobbystą, gdyż łączy on trzy wydawałoby się przeciwstawne bieguny włoską mafię z włoskimi politykami i hierarchami watykańskimi. Jednakże, gdy zajdzie potrzeba to nie ma skrupułów, żeby zabić lub usunąć niewygodne osoby. W walce o ziemię w Ostii reprezentuje jednak znacznie potężniejsze siły, w postaci rodzin mafijnych z sycylijskiej 'Ndranghety. Ich celem jest zbudowanie na tych terenach portu morskiego, który mogliby wykorzystać jako przykrywkę do prowadzenie swoich interesów w środkowych Włoszech, a dodatkowo służyłby on do szmuglowania narkotyków na teren Włoch.
Żeby to wszystko się udało potrzeba również skorumpowanego polityka i w tej roli występuje Amedeo Cinaglia (Filippo Nigro) lewicowy idealista, który jednak skuszony przez Samuraia perspektywą rozwinięcia kariery politycznej przystępuje na jego propozycje.
"Suburra" to to włoski serial kryminalny rozgrywający się w Rzymie i prequel do filmu Suburra z 2015 roku, inspirowany z kolei powieścią o tej samej nazwie autorstwa Giancarlo De Cataldo i Carlo Boniniego. W serialu oprócz oczywistej walki gangsterów o wpływy został również przedstawiony dramat tych młodych mężczyzn, którzy nie znajdują zrozumienia najbliższych, poszukują siebie i swojej drogi życiowej, popełniając błędy, jednak pomimo tego coś ich do siebie przyciąga.
Wspomniałem, że jest to podobny klimat do "Gomorry", jednak są to zupełnie różne seriale, rozgrywająca się głównie w Neapolu "Gomorra" skupia się na walkach grup mafijnych o podział miasta, natomiast rzymska "Suburra" to serial, który przedstawiam nam relacje polityki i mafii, często trudno się zdecydować kto jest bardziej bezwzględny jeśli w grę wchodzi walka o władzę. W drugiej serii akcja toczy się w cieniu rzymskiej kampanii prezydenckiej Amedeo Cinaglia, który w bezwzględnej walce o poparcie wykorzystuje afrykańskich imigrantów, a gdy potrzeba gotów jest zabić.
Można zauważyć jednak tendencję we włoskich serialach kryminalnych, podobnie jak w filmach Patryka Vegi, że powoli miejsce "zniewieściałych" mężczyzn na szczytach mafijnych grup zajmują twarde, bezwzględne kobiety, takie jak żona Spadino - Angelica Sale (Carlotta Antonelli) czy Nadia Gravone (Federica Sabatini), nie ustępuje im policjantka Cristiana Massoli (Cristina Pelliccia). Mam nieodparte wrażenie, że wszystkie wymienione porządnie jeszcze namieszają.
Drugi sezon ani na trochę nie ustępuje poziomem pierwszemu, odniosłem nawet wrażenie, że wniósł go na jeszcze wyższy poziom, oba ogląda się świetnie, dużym plusem są świetne zdjęcia Rzymu, można mieć tylko niedosyt, że w drugim sezonie jest ich nieco mniej. Mam nadzieję, że twórcy serialu nie każą znowu czekać dwóch lat na kontynuację, bo ta już teraz zapowiada się mega ciekawie.
Moja ocena serialu 8,5/10
Oczywiście jest to moja subiektywna ocena, każdy ma prawo do własnej, dlatego polecam obejrzeć ten serial i samemu wyrobić sobie własne zdanie. A jeżeli widziałaś/eś już ten serial to chętnie poznam Twoją ocenę.