Sevgili Payitahtım,
Bugün günlenden kendim.
Sen de fark ettin mi, bilmiyorum. Kendime pek vakit ayıramıyorum, iş yoğunluğundan dolayı. İcmaller, maaşlar, avanslar, tahinli kemalpaşa, dolar, bitcoin, bugün yağmur yağar mı, bitcoin, dolar derken unuttum ya kendimi.
Bugün aynada denk geldim de öyle hatırladım, doğrusunu söylemek gerekirse. Asmış suratını, konuşmuyor benimle.
Yahu dedim, saçımın telini kaldıracak, sakallarımı yontacak halim yok. Az müsamaha göster. Düşesi de şahit gösterdim ama nafile!
Bir sinirlendi, keskin sirke küpüne zararmış onu anladım. Yahu insan kendinden korkar mı? Ben korktum.
Oturayım da kendimle dertleşeyim dedim. Olmadı. Daha ben kendi derdimi anlatamadan, kendim sıraladı dertlerimi, şikayetlerimi. Ne yapayım Payitahtım, ayna olsa utanırdı.
Ayna da olmadı. Yakışmadı benim odaya. Sen de bir şeyler söylesene Payitahtım. Akşama kadar anam ağlıyor desene. Bana gelince hiç susmuyorsun ama!
Ya siz var ya çok üçkağıtçısınız. Kendime geleyim dedim, kıyıdan kıyıdan kaçıştınız. Yüzleşemediniz tabi kendimle. Bugün olanları unuttum sanmayın! Yazdım bir kenara.
Neyse Payitahtım, bugün sana yanacağım bir derdim yok. Teşekkür ederim.
Sırf adet yerini bulsun diye, standartlarımızı bozmayalım diye inceden inceden Allah belanı versin Payitahtım.
Düşesli sevgilerimle Wagnerin...
