Felaketin acı tarafı sömürenler, vatandaşlarımızı esrarkeş uykusuna yatırarak yürütmektedir. Ve devletimiz, üretecek otomobil ile silah fabrikalarıyla birlikte sigara ve şeker fabrikalarını onlara kaptırarak kendi vatandaşını cinnet geçirmeye tabii zorlamakta... Cinnet geçiren vatandaşlar da suyun akışına tabi olup tüketim sarhoşluğun tadını çıkarmaya bakmaktadır. Aydınların durumu ne alemde? Ülkede bilim adamı artık sabıkalı... Evet, hem sabıkalı, hem birer suçlu(!)… Daha doğrusu ülkesini düşünen aydınlar hem suçlu hem de sabıkalı yapıldı… Suçlu ve sabıkalı gömleği giydirildikten sonra cehaletin nasırlaşan devri başlatıldı. Ve cehaletin nasırlaşan devrinde ülkenin üniversitelerinde bilim adamı yetişmemekte... Çünkü suçlanan ve aşağılanan bilim adamının ülkesine karşı sevdası sadece kara kader olmaktadır. Kara kader çünkü ülkesini düşünen her bilimi adamları kendi ölüm mumlarını yakıyor olmakta... Evet, Çağımızın aydını ölüm mumların arkasında kendi kendinden iğrenmeye başladı. Zaten iğrene iğrene her aydın ihtiyarladı. İhtiyarların alnında itiraf edilmez ıstırabın çizgileri çoğalmakta... Sırtında sanatın gömleği de açlığın simgesi gibi durmakta... Açlığın gömleğini giydirenler zenginliğin maskesi altında bilim adamlarına ağız dolusu küfürleri savurur. Küfür savuranlar tüketimle sarhoş olurken, onlara göre ilim saçma ve sanat da zırva olmaktadır. Ve edebiyatçılar da kafayı yemişlerden olmaktadır... Zaten ülkede insanlar sanatı ve edebiyatı terk etti edeli kendi kendisiyle boğaz boğazadır. Kavga kaderinin ilk tecellisi olduktan sonra aralarında kavgaları bitirilmeyen ihtiras dolu savaşlar olmaktadır. En vahşi köpekleri evcilleştirerek kendine koruyucu yapanlar bir tek kendi kendini ehlileştirememiş.
