Genç bir öğretmen, bıçkın bir idealistim. Sanki demir dağı eritip Ergenekon' dan çıkmışımda Turan' ı kuracağım. Hayaller aklımın önünde at koşturuyor ama hayatın adımları ağır. Bu yüzden hem kendimle, hem hayatla kavgalıyım.
Aylardan mayıs. Sarı, mor taflanlar nasıl açmış, anlatamam. On kadar genç, bir kemençeci yol havası çalıyor ve biz patikadan Enişdibi'ne tırmanıyoruz. Tam düze gelmeden bir komun kapısı açıldı. Ve kapıdan kim çıktı biliyor musunuz?
-Bilge...
Bana hayatı yeni baştan öğreten o insan.
- Oturun , dedi.
Bize tabureler verdi. Kimseden tek bir itiraz yok. Guzinede kaynayan sudan çay demledi. Ve karşımıza oturdu. Kemençeciye: - Çal evladım, çaya kadar.
Gençler içini döktü türküye Anladı herkes. Sır, açıldığında çiçek gibi güzelleşir.
Hikayesini yazacağım ama biraz bekleyeceksiniz. Çünkü yorgunum.
