Herkeze Merhaba...
Öncelikli olarak kusadası'na cok tesekkur edıyorum cünki şu an yer yuzunde en cok kullanılan ilaçlardan birisi anti depresanlardır ve panik atak hastalığı adeta bir veba gibi tüm dunyayı sarmıs durumdadır .
Seküler çağın insanı stres denen illet yuzunden farkına vararark veya varmayarak inim inim inlemektedir ve stress belli bir seviyeye gelip aştıktan sonra insanlar doğruca antidepresan ilaçlarının yolunu tutmakta ve şu kısacık dünya hayatını kendisini bir hayalet gibi takip eden stres derdiyle yaşamak zorunda kalmaktadır.
İşte hal böyle olunca belkide bu paylaşımlardan dert sahibi birisi okuyupta aklına gelmiyen bir taktiği bulucak ve bu sayede içinde bulunduğu bu kabustan kurtulacaktır , bu sebeple işin sosyal yönü itibari ile böyle guzel bir seyi destekleyen kusadasına bir kez daha tesekkur edıyorum.
Peki ben ne yapıyorum Stresten kurtulmak için:
Birincisi Ben yazın denizde kışında kapalı yuzme havuzlarına giderek açıkcası stres denen illetin ağzını burnunu kırıyorum desem yeridir nedemiş güzel insan "sağlam kafa ,sağlam vücutta bulunur" işte bu düstur ile her fırsatta yazkış demeden yüzmeye calışıyorum ,hem bedenimi güçlendiriyor hemde ruh sağlığımı geliştiriyorum açıkcası stres ben yüzerken kaçacak delik arıyor.
ikinci olarak sadece yüzmek yetmez çünki nekadar dayak yesede ben yüzerken stres yine gelecek bir delik buluyor hayatıma iste tam o sırada ne yapıyorum?
evet resimde gördüğünüz üzere kapıyoruz ailecek bisikletlerimizi ve ormanın derinliklerine doğru götürüyoruz stresimizi ve orda ormanın derinliklerinde kırmızı başlıklı kızın yürüdüğü ormanda bırakıp stresimizi geriye dönüyoruz ,hem ailemle hatırlanmaya değer hatıralar üretiyoruz hem yanlızlığa itiyoruz stresimizi ,sürgüne yolluyoruz .
am bu kereta stres dururmu yine dönüp geliyor bir gece ansızın inatcı keçi misali dur diyorum ona sen dur bak ben sana ne yapacagım bu sefer ... ve bu seferde nemi yapıyorum...
?
alıyorum elime günyüzü görmemiş bir kitap kütüphanemden veriyorum kafasına kafasına sopayı azmı yersin çok mu yersin demeden ağzı burnu kan revan stresimin neden mi?
çünkü okurken aynı matrix filminde olduğu gibi ,ışınlanıp giriyoruz kitabın içine o bizi arasın dursun bu dünyada biz o an bazen marsa seyahat etmekte oluyoruz,bazen denizler altında bir maceranın içinde,bazen karayip korsanlarıyla mücadelede o garibim stres evde tek basına ,ona ayırıcak vaktimiz yok zira...
ama yine geliyor inatcı keçi ben geldim diyor karabasan gibi ,ee onun işide bu hak vermek lazım busefer taktik değişir ve hemen nereye ışın kılıcımı çekiyorum ,nedir benim ışın kılıcım ?
?
evet işte bu
doğru kuçuk teknemle balık tutmaya ...
dalgaların sesi ve rüzgarın sesi var sadece yanımda gözlerim oltamın ucunda ,demlediğim çay termostan sıcak sıcak ısıtıyor içimi hele birde oltaya vurmaya başladımmı çinekoplar ...
ah zavallım stres kıyıdan öylece bakıp duruyor denizin ortasında çayımı yudumlarken ben oltamda balık çıkıcakmı acaba diye...
uzun lafın kısası stres hep var ve var olucak önemli olan onunla muhatap olmammak ve onun uğrayamayacağı sevmediği şeyleri yapmak ve şu kısacık hayatımızı ona mahkum etmemek bir çok sey var yapılıcak yeterkı bakalım ve görelim ,yeterki işitelim ve duyalım
ne diyor güzel insan "bir günü diğerine eşit olan zarardadır" bu işin formulu bu olsa gerek eşitlemeyin gunlerınızı gunlerınıze.
bırakın paranız olmasın ,villanız ,mercedeslerniz olmasın ne yazar bir lokma bir hırka bile mutlu eder insanı
nekadar kazandığınız değil nekadar harcadığınız önemlidir zenginlik için
alın elinize sopanızı vurun kafasına stresinizin.
teşekkurler kusadası
teşekkurler şimdiden okuyup keyif alıcak dostlar